Dziedziniec

Ailith Ingart

- To jest Życie - odparła z emfazą, rozmyślnie używając "dużej litery".

Terry Wingstock

Prychnął.

- To ty sobie żyj, ja idę żyć gdzie indziej - wstał.
- Mogę..? - zapytał z przesadnie miłym uśmiechem.

Ailith Ingart

Przymknęła oczy i odetchnęła ciężko. Podciągając kolana pod brodę, kiwnęła głową. Może.
Pierwszy zawód w nowym życiu. A jednak cieszyła się, że tego doświadcza.
Oparła głowę na kolanach i zapatrzyła się w przestrzeń. Niech ją zostawi. Tak jak wszyscy.

[omg, she's sooo emo... -__-]

Terry Wingstock

Coś w je zachowaniu. A może w pozycji którą przybrała. A może po prostu chciał w niej widzieć kogo innego.

Bo przykucnął. I położył jej dłoń na ramieniu.

- Będę w bibliotece. Jakbyś czegoś potrzebowała... - sięgnął po miecz.

Ailith Ingart

Nie uśmiechnęła się, nawet nie przytaknęła. Ale moża było być pewnym, że zrozumiała, przyjęła do wiadomości. Pewnie przyjdzie, chociaż jeszcze nie teraz.
Wciąż siedziała.
Prawie jak "kiedyś".

Terry Wingstock

Wstał. Zarzucił sobie miecz na ramię.
Zrobiło mu się nieswojo, bo uśmiech gdzieś zniknął.
Ale ona tego nie widziała, prawda...?

- To na razie... - mruknął i poszedł w kierunku szkoły.

Ailith Ingart

Późno, ciemno. Nie poszła na zajęcia, bo i po co. Lepiej odmrażać sobie dupsko na dziedzińcu. Więc po prostu siedziała, ambitnie gapiąc się przed siebie z miną myśliciela-męczennika.

Terry Wingstock

Trzask drzwi. Odgłos kroków.
Czyjaś ręka ciągnąca cię w górę, stawiająca na nogach. Łapiąca za zimną dłoń.

- Dobra, już się nasiedziałaś. Wracamy...

Ailith Ingart

Zachwiała się i chwyciła jego ramienia.
- Tajest - przytaknęła, starajac się nie szczękać zębami.

Terry Wingstock

Pokręcił ciężko głową. Przytaknęła. Zły znak.

- Co ty wyrabiasz..? Chcesz, żeby mi zachorowała..? - zdjął z siebie marynarkę i narzucił jej na plecy.
- Nie przeziębiać mi się. Raz, raz. Do szkoły - pociągnął ją lekko.

Ailith Ingart

Otuliła się jego marynarką jak ciepłym kocykiem. (Mmm, wygrzane xd)
- Och, mówiłam, że ona nie choruje. Znaczy, ja. Ja nie choruję - poprawiła się szybko. Siła przyzwyczajenia.

Terry Wingstock

Zmrużył oczy.
- No to dobrze... - odparł bez cienia grymasu.
Pociągnął ją za sobą. Otworzył drzwi.
- Panie przodem - stwierdził. Nie tylko ona miała przyzwyczajenia.

Ailith Ingart

Puściła się przodem, przez drzwi rzecz jasna.

Terry Wingstock

A on wlazł za nią.

Cicho. Ciemno. Głucho. Pusto.

Na dziedzińcu nie został nikt.

Sheena Sargeant

Znalezienie spokojnego miejsca na przeczytanie listów okazało się sporym problemem. Sheena, starając się nie zgubić ani jednej koperty manewrowała pomiędzy uczniami, aż w końcu udało jej się dostać na dziedziniec, który aktualnie był tylko średnio zatłoczony. Znalazła sobie wolne miejsce na jednym z licznych murków, z dala od plotkującym o czymś grupy młodszych uczennic i zajęła się wyjmowaniem pierwszego listu z koperty. "Oojojoj."