Główna sala

Lucy D. Vivian · Gość

Otworzyła jedno oko.
- Powiedzmy - zamrugała opuchniętą powieką - Chyba mogę ten podły stan zakwalifikować jako życie.
Poruszyła głową, dla pewności sprawdzając, czy już nie wypadają jej włosy. Myliła się. Wypadło i to kilkadziesiąt naraz. Przestała więc ruszać głową.

Namrael Vivian · Wysłany: Czw 17:14, 01 Mar 2007 Temat postu:

"Jasna cholera... Co się z Tobą dzieje, siostrzyczko?" Po raz pierwszy od bardzo dawna Namrael nie przejmowal sie czymśtylko na pokaz ale zupełnie szczerze. I to było widać.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy zamrugała ciężkimi od snu powiekami.
- To się ładnie nazywa somatyzacja stresu, tak bez bagateli. Mam jedenaście lat i poczucie ewidentnej kapitulacji w związku z moim ciałem i umysłem.
Wypuściła całe powietrze z płuc. Zmarszczyła nos.

Namrael Vivian · Wysłany: Czw 17:30, 01 Mar 2007 Temat postu:

Westchnał. Z Lucy trzeba było powoli i cierpliwie. "A co to poczucie wywołało?"

Ailith Ingart · Wysłany: Czw 17:37, 01 Mar 2007 Temat postu:

Delikatnie pchnęła drzwi wejściowe i po chwili znalazła się w sali. Kiedy zobaczyła, że Namrael wpadł na tak samo genialny pomysł odwiedzenia Lucy, cofnęła się o pół kroku. Wzięła głęboki oddech i stanęła przy drzwiach, zastanawiając się, co dalej.

Namrael Vivian · Wysłany: Czw 17:43, 01 Mar 2007 Temat postu:

Namrael chyba nie zauważył rudowłosej. Albo po prostu ją ignorował. Oba te wyjścia były chyba obojgu na rękę.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy podniosła ponownie ciężką powiekę.
- Bo was oboje oddam Serpentynie... - zamruczała ze złością, kładąc sobie rękę na głowie.

Ailith Ingart · Wysłany: Czw 18:05, 01 Mar 2007 Temat postu:

Milcząc i wciąż przełamując opory, podeszła do łóżka Lucy i spojrzała na nią. Jakoś tak dziwnie, bez wyrazu. Ale to tylko powierzchowność. Ręce miała, jak zwykle, splecione na piersiach. Gdyby puściła je wolno, pewnie trzęsłyby się jak u dziewięćdziesięciolatka z parkinsonem. Czyżby się denerwowała?

Namrael Vivian · Wysłany: Czw 18:07, 01 Mar 2007 Temat postu:

Dopiero teraz zwrócił uwagę na Ailith. Nie uśmiechnał się, ale w sumie w tej sytuacji było to zrozumiałe. Skinął jej tylko głową i ponownie zwrócił się do małej. "Lucy, odpowiedz na moje pytanie. Proszę" dodał z błagalną niemal nutką w głosie.

Lucy D. Vivian · Gość

- Już nic, bracie. Coś, z czym nawet ja muszę się pogodzić.
Lucy podniosła oczy do nieba, jakby wzywając własnych, nienazwanych bogów. Uniosła jeden palec w górę. I właśnie wtedy przybiegł Islington. Wskoczył dziewczynie na pierś i zaczął coś długo, długo opowiadać w swoim szczurzym języku.

Tristan Miseris · Wysłany: Czw 18:14, 01 Mar 2007 Temat postu:

Tristan odszedł od łóżka Lucy ładnych kilka minut temu, prawie w tej samej chwili, kiedy pojawił się przy niej Namrael. Podszedł do łóżka Michelle.
- Nie wiesz, co może powodać te zawroty głowy? - zapytał wprost. - Może coś ci zaszkodziło? Albo na eliksirach coś się stało?

Namrael Vivian · Wysłany: Czw 18:21, 01 Mar 2007 Temat postu:

Namrael otworzył juz usta, gdy dostrzegł nauczyciela. Natychmiast zamilkł, ograniczając siędo spojrzeń w stylu "a ten co się wtrąca?".

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy popatrzyła na profesora.
- Nie, panie profesorze Miseris. Myślę, że to somatyzacja stresu - dmuchnęła we włosy, odpadły ze dwa - Chyba za dużo wiedzy w siebie wmusiłam naraz.
Odetchnęła głęboko, potem płytko. Szczur zapiszczał i wlazł pod kołdrę.
- Mój ojciec, panie profesorze, razem z moim wujem, odbiorą nas z Hogsmeade - powiedziała - Dzisiaj, nieco późniejszym wieczorem.

Ailith Ingart · Wysłany: Czw 18:31, 01 Mar 2007 Temat postu:

Zerknęła na stojącego obok chłopaka wilkiem.
- Muszę później z tobą porozmawiać - wychrypiała cicho.

Namrael Vivian · Wysłany: Czw 18:35, 01 Mar 2007 Temat postu:

"Później" rzucił cicho. Cóż, najwyraźniej nie było chwilowo szans na normalną rozmowę, skoro był tu ten cholerny profesor. Namrael ucałował Lucy w policzek, skinął głową Ailith i belfrowi i wyszedł z sali.