Stół Ravenclawu

Terry Wingstock

Wzdrygnął się na samą myśl o tym "trochę". Jogurt mu się jakby skończył, więc przygarnął do siebie dzbanek z wodą. Lepszy rydz, jak nic.
- To wasze zielone świństwo było lepsze... - mruknął. No, bo w sumie było. Bo się wymigał od jego picia. I takie tam...

Drgnął lekko.
- Jaki parasol..?

Maxwell Ingart

- Nie świństwo - zaprotestował Ingart-och-jakim-jestem-patriotą. - Klasyczne, zielone piwo z Irlandii.
Kolejny łyk wody. Słońce powoli wędrowało po suficie, kierując się ku zenitowi. Kto to widział, taki upał w maju?
- A parasol... Taki duży. Nie pamiętam koloru, byłem zajęty czym innym.

Terry Wingstock

Zmrużył oczy, wpatrując się w stos piętrzących się nieopodal bułeczek.
A może by tak... Jedną...? Ostatecznie, nie haftował. Jeszcze nie.

- ...Ah, faktycznie... Nie zabrałem go... - no, no, no... Dajcie mu jakieś cztery godziny, a może przypomni sobie też, jakim cudem wrócił do Hogwartu. I parę innych szczegółów.

Przełamał kajzerkę w dłoniach. Westchnął. Położył ją obok, i znów napił się wody.
W zasadzie mógłby spytać, czym Max był zajęty, ale... W sumie po co.

Maxwell Ingart

Zapewne by nie odpowiedział. W końcu to Ingart, prawda? Ingart, który wcale nie wdał się w kochaną siostrę i wcale nie lubił Wingstocka.
Kolejny łyk wody. Nie był koniem, by pić tylko wodę, ale dziś odzyskiwał łączność z naturą poprzez regenerację.
Żeby tylko odkrył, czemu ma rozległy siniec na kolanie...

Terry Wingstock

Gdyby był telepatą, pewnie by zaprzeczył, jakoby panna Ingart, kochana siostra siedzącego obok i usiłującego powrócić do rzeczywistości Krukona go lubiła. Wyśmiałby też pewnie wspomnianego siniaka i rzucił jakimś sympatycznym komentarzem na temat umiejętności przemieszczania się.

Niestety (?) Wingstock telepatą nie był.

Dlatego westchnął po raz kolejny i upił kolejny łyk wody.
- Zdrowie, Ingart - parsknął.

Maxwell Ingart

- Vivat! - rzekł grobowym głosem, odpowiadając na toast szklanką wody. - Za... Hm, właściwie to za co, Wingstock?

Terry Wingstock

Chwilę mu zajęło, zanim zrozumiał, że został o coś zapytany. Dzisiejszy limit koncentracji awaryjnej wykorzystał rano... Nie ważne przy jakiej okazji.

Mlasnął z namysłem i potarł policzek dłonią.
- Eee... - błysnął elokwencją. No tak. Jak powie, że za siostrę rudego, pewnie dostanie w obolały czerep.
- Za... Królową...? - która miejmy nadzieję, przebaczyłaby mu przebicie jej podobizny nożem...

Maxwell Ingart

- Oby umarła bezboleśnie? - Zainteresował się rudy. - Bo jeśli inny, to musisz być naprawdę idiotą, skoro sądzisz, że wypiję... Z drugiej strony - zastanowił się, upijając łyk. - I tak wypiję.
Tak. Irlandczyk, Anglik i Szkot poszli do baru...

Terry Wingstock

Pokiwał głową leciutko i wychylił szklankę do dna.

- Taa... - Anglik, Irlandczyk i Szkot. Oby już nigdy więcej...

Maxwell Ingart

Ingart walnąłby pewnie łbem o stół, gdyby nie sądził, że pęknie mu od tego głowa. Na dwie połówki, z których wyleje się pustka.
- Nienawidze alkoholu - mruknął niekonsekwentnie.[/i]

Terry Wingstock

- To nowość... - stwierdził, dolewając sobie wody - Nie lubisz..? Nie lubisz wspaniałych irlandzkich trunków..? Nie lubisz kielicha w towarzystwie Murraya..? Nie lubisz... - urwał, bo zdał sobie sprawę, że powinien powiedzieć whiskey, a gdyby powiedział to na głos, wstrzymywany od rana hafcik mógłby dojść do skutku.

Gul, gul, gul... No kto by pomyślał, jaka smaczna woda...

Maxwell Ingart

Przepyszna. Taka... wodnista, prawda?
- Widać, że ty uwielbiasz. Czemu wobec tego nie robisz "klina"?

Terry Wingstock

Zakrztusił się.
- Bo... Nie ma z kim..?

Maxwell Ingart

- Na mnie nie licz, zaraz odpadnie mi głowa. Poproś Murraya, powinien się zgodzić, medyk cholerny i jego głowa...

Terry Wingstock

- Murray odpada. Ale w sumie... Się obaczy... - mruknął, uśmiechając się pod nosem.