Kanciapa Miserisa

Tristan Miseris

- Mam wrażenie, że nie lubiłaś swoich studiów - zauważył. - Po co więc na nie poszłaś?

Lori Backer

"Mam wrażenie". Zaśmiała się cicho. Każdy by to chyba zrozumiał.
- Bo interesowałą mnie zawsze numerologia? Skąd mogam wiedzieć, że to będzie takie nudne? - oburzyła się. A chwile potem, jakby się zorientowałą, że mówi nieodpowiednim tonem, dodała: - No, ale etraz jestem zadowolona. Wydaje mi się, że coraz więcej osób wierzy w to, że numerologia mówi prawdę o człowieku.

Tristan Miseris

Tristan schował rysunki do szuflady.
- Nigdy nie chodziłem na numerologię - wyznał. - prawie zawsze siedziałem na padoku albo w zielarni, nawet kosztem lekcji.
Profesor uśmiechnął sie pod nosem.

Lori Backer

- A ja na opiekę nad magicznymi stworzeniami. - Uśmiechnęła się. A potem zmieniła temat. - Narysowałeś coś nowego?

Tristan Miseris

- Tak - odparł. - Ale tylko szkice. Z tamtej przygody w Norwegii.

Lori Backer

- A czego szkice? - Zagryzła wargę.

Tristan Miseris

[czy tylko mnie wczoraj forum nie działało? o0]

Tristan bez słowa podał Lori kilka kartek - były to szkice twarzy, ludzi z wioski, przedmiotów - takie, przyziemne bazgrołki, ale całkiem ładnie wykonane. Jednak kilka kartek profesor nadal trzymał w ręce.

Lori Backer

[nie, nie tylko Tobie xd]

Spojrzała na rysunki. Z udawaną miną znawcy.
- Najłądniejsze są rysowane węglem - posumowała. - A tam? _ wskazała na kilka kartek, które był zasłonięte przez dłoń Tristiana.

Tristan Miseris

- Te są mniej ładne - zapewnił. - Ze względu na treść chociażby.

Lori Backer

- A ja bym jednak chciała je zobaczyć - stwierdziła. Popatrzyła na zegarek, po czym szybko zerwałą się z krzesła. - Ja, lekcja - tłumaczyła się. - Dzięki za... - Wskazała na niedopitą herbatę i wybiegła.

Tristan Miseris

Tristan schował wszystkie rysunki do szuflady, z zamiarem pokolorowania ich w najbliższym czasie. Już miała zamiar wziąć się za coś konkretnego, kiedy sowa przyniosła dla niego list. Od Mikaela. Treść nie była bynajmniej miła, co gorsza rządał spotkania. Tristan zmiął kartkę i wyszedł z kanciapy.

Tristan Miseris

Przez otwarte okno do pokoju wleciała sowa. Wśród papierów na stoliku wylądował list, opatrzony pieczęcią ministerstwa. Nie wróżyło to nic dobrego...

[Czas się pozbyć Tristana --']

Tristan Miseris

Tristan wrócił do swojej kanciapy. W pierwszej kolejności dał kotce jeść. W drugiej zaczął przeglądać listy leżące na biurku. Trzy były od Vincenta, jeden od rodziców, a ostatni... Nie, dwa ostatnie. Z Ministerstwa. Tristan nerwowo otworzył obie koperty i przeczytał listy. Odetchnął, przypominając sobie ostatnie zajśćie - to nic ważnego, zwykła formalność. Schował wszystkie listy do kieszeni biurka i wyszedł - bratu odpisze później, bardzo obszernie, o ile będzie mógł. Teraz mógł sobie pójść gdzieś, zająć się sobą.

Tristan Miseris

Tristan wprowadził Sheenę do swojej kanciapy. Pomieszczenie było nienaturalnie czyste, można było bez problemu dojść do stołu i usiąść przy nim. Tristan właśnie wskazał ci jedno z takich miejsc przy stole.

Rozmawiali ze sobą długo, momentami jednak rozmowa przeradzała się w kłótnię, czasami milczeli długi czas. Nie, na pewno nie była to przyjemna wymiana zdań, chociażby ze względu na to, czego dowiedziała się Sheena o swoim opiekunie.

[Wybaczcie, ale tej rozmowy tu na pewno nie będzie, bo była ona na dość nieprzyjemne tematy i nie chcę, aby cały Hogwart nagle o tym wiedział]

Tristan Miseris

Tristan wrócił do kanciapy po nieudanej lekcji, spojrzał na zegarek. Było wcześnie, gdyby zaraz się zebrał, może zdążyłby na wieczorny do Londynu. Nie zastanawiajac się wiele nad tym, zebrał kilka najpotrzebniejszych rzeczy do plecaka i wyszedł tylnymi drzwiami, kierując swe kroki w stronę stacji w Hogsmeade.