Sala wejściowa

Slivia P'Terror

Silvia weszła z tobołami i stanęła bezradnie na środku sali.
- I co ja mam teraz zrobić... - mruknęła cicho.
Usiadła bezradnie ja schodach.
- Powinni tu jakąś mapę mieć.. - warknęła cicho, po czym wstała i poszła dalej, biorąc walizki.

Maxwell Ingart

Rozległa sala wejściowa miała wiele schodów, wiele drzwi, ale ani jednej tabliczki z drogowskazem. Może dlatego w pierwszej chwili przed oczyma Sylvii wszystkie przejścia zespoliły się w niezrozumiały korowód. W końcu mówienie o zamczysku, że jest "spore" było tak bliskie prawdy, jak mówienie, że kocię ma tygrysie zębiska. Dziwne, że Ingart potrafił się w tym wszystkim rozeznać. Co więcej, chyba oczekiwał od Sylvii, że pojmie to równie łatwo.
- Tam - wskazał spory łuk, za którym można było dostrzec ogromną salę z długimi, aktualnie pustymi stołami - jest coś w stylu jadalni. Posiłki o siódmej trzydzieści, piętnastej i dwudziestej. Potem stoi tu kilka dzbanków pełnych kawy i kanapki. Jesli masz ochotę na coś konkretniejszego, musisz wybrać się do kuchni... choć to podobno zakazane.
Uśmiechnął się ponownie, torchę tak, jakby słowo "zakazane" było synonimem dla "dobra zabawa".

Slivia P'Terror

Uśmiechnęła się podobnie i starając się wyluzować odpowiedziała. - Mam nadzieję że uda mi sie tu odnaleźć... - powiedziała wpatrując się w to co miała przed oczyma.

Maxwell Ingart

- Cóż, wyjście ze szkoły znajdziesz zawsze. Choćby oknem.
Wzruszył ramionami, spoglądając ku wyjściu z sali. - Chcesz się przewietrzyć?

Slivia P'Terror

- Chętnie - powiedziała czując że zaraz się ugotuje. Stali cały czas pod rękę. Silvia rzuciła pogardliwe spojrzenie jakiemuś maluchowi.

Maxwell Ingart

Maluch czmychnął, choć nie było pewne czy tak bardzo przestraszył się jej oczu. Choć, właściwie, przez ten makijaż...
Wyszli.

Oruga Yagami

Drzwi otworzyły się z rozmachem i rozwaliły o kamienne ściany, w które były wmontowane!
Nie, nie... Tak naprawdę ledwo się uchyliły, bo osoba, która właśnie próbowała się przez nie przedostać była tak obładowana tobołkami, że dziwne było to, że w ogóle drgnęły. Dziewczyna postanowiła podejść do tego sposobem i wniosła bagaże na raty. Kiedy już minęła pierwsza porcja przekleństw postanowiła rozejrzeć się wokół. Sala Wejściowa była duża i robiła wrażenie. Przez chwile gapiła się z otwartymi ustami na wystrój pomieszczenia, ale w końcu przypomniała sobie o swojej postawie. Wyprostowała się, zamknęła usta i przywołała na twarz lekko drwiący uśmieszek. Ruszyła przed siebie udając, że wie gdzie.

Sagitta Gamp

Gita otworzyła lekko drzwi i weszła do środka. Na rękach niosła coś zawiniętego w szalik. Rozejrzała się dookoła i energicznym krokiem ruszyła w stronę schodów nucąc co raz jakąś melodie.

[dużo później]

Sagitta wychodząć z zamku nuciła sobie pewną mugolską piosenkę o spełnieniu marzeń.

[dużo dużo później]

Panna Gamp bardzo orginalnie weszła do zamku potykając się o próg i zaliczając glebę.
- Au! - zawyła.
Podniosła się otrzepała i poszła w głąb zamku.

Potter

<Szedł wolno po mokrej posadzce>

panna_pollyanna

..nagle poślizgnął się i upadł na twarz:D a gdy powoli się podnosił, zobaczył...