Korytarz na szóstym piętrze

Ian Murray · Wysłany: Wto 17:58, 20 Mar 2007 Temat postu:

Korytarz na szóstym piętrze. Miejsce dobre do rozmyślań, jak każde inne - Ian siedział na okrytych miękkim dywanem schodach, oparty plecami o zimną ścianę. Próbował czytać, ale w jego głowie pojawił się smutny korowód ludzi; ojciec z jego zapadniętymi policzkami i rzadkim zarostem, dziwny wzorek z jasnozłotych plamek okalający czarną źrenicę w błękitnym oku Lawinii, wściekle rude włosy Maxwella, opadające na wysokie czoło chłopaka, irytująco długowieczna córka Rilli, długie palce Fauntleya z żółtawymi plamami tytoniu, nieco bezczelne pozy Natalie...
- Szlag - mruknął, zatrzaskując książkę.

Ailith Ingart · Wysłany: Pon 20:49, 26 Mar 2007 Temat postu:

Wypadła z sali Numerologii, wręcz ciągnąc za sobą jedenastoletnią Gryfonkę. Szła szybko i zdecydowanie, dopiero po pewnym czasie zwolniła, nadając krokom tempa marszu.
Wyglądała jakoś inaczej. Niby tak samo, ale jednak...

Lucy D. Vivian · Gość

- Uczesałaś włosy - stwierdziła Lucy z podziwem - Aleś ty śliczna, laleczko.
Była zachwycona, jej wzrok błądził z zainteresowaniem po kuzynce, jakby widziała ją pierwszy raz w życiu.

Ailith Ingart · Wysłany: Pon 20:55, 26 Mar 2007 Temat postu:

Może uczesała, widać bardzo. Wydawało się, że jest ich wręcz mniej, jakoś o połowę. A może po prostu je obcięła.
Uśmiechnęła się do Lucy kącikami ust.
- Przynajmniej tyle mogę... - mruknęła cicho, nie zatrzymując się.

Lucy D. Vivian · Gość

- Będziesz uwodzić mężczyzn? - zapytała mała, za wszelką cenę usiłując nadążyć za kuzynką, z zainteresowaniem godnym młodej liszki, która siedzi i obserwuje małe ptaki.
A potem zeszły z korytarza, Lucy rozszczebiotana, Ailith uśmiechnięta. Lekko.

Moira Agrus · Wysłany: Czw 20:57, 29 Mar 2007 Temat postu:

Przystanęła kawałek za salą od numerologii i oparła się o ścianę. Potem zaczęła przetrząsać torbę w poszukiwaniu chusteczki. Chyba nie było najlepszym pomysłem spanie pod samym kocem. Pociągnęła nosem, a po chwili triumfalnie wyjęła z torby chusteczkę.
Ponownie wydmuchała nos i poszła dalej.

Mischa Trachtenberg

Spacerowała powoli po korytarzu, nie miała nic ciekawego do roboty i lekcje zaczęła omijać. Całkiem przypadkowo. Podrapała się po swoim piegowatym ramieniu. Rozsiadła się na parapecie, spuszczając jedną nogę tak by dyndała swobodnie i zaczęła bez skrępowania obrywać ramę od okna z farby mrucząc coś w stylu pieśni skandynawskich.

Mischa Trachtenberg

Po dwudziestu minutach ciężkiej pracy, przestała. Spojrzała na swoje dzieło. Uśmiechnęła się z satysfakcją i zeskoczyła z parapetu. Otrzepała się z wiórów farby i poszła do dormitorium. Zostawiając okno odrapane od dołu do połowy z farby.
Czasami jak się coś zniszczy to potem sie na duszy robi lepiej.

Ailith Ingart

Plątała się chwilę po korytarzy bez wyraźnego celu, czekając na tak zwany dzwonek. Po jakimś czasie po prostu usiadła na parapecie, by czekać dalej.

Ian Murray

Poprawił torbę i przeszedł korytarzem, pogrążony w rozmyślaniach.

Ailith Ingart

Cichutko zeskoczyła z parapetu i przeszła kilka kroków, zatrzymując się wprost przed Ianem. Uniosła głowę i spojrzała gdzieś w okolice jego oczu, milcząc jeszcze. Najwyraźniej miała jakąś sprawę.

Ian Murray

- Tak? - zapytał, mimowolnie zaciskając dłonie w pięści.

Ailith Ingart

- Mam do ciebie sprawę - potwierdziła przypuszczenia tonem absolutnie banalnym i wypranym ze złośliwości wszelkiego rodzaju.

Ian Murray

- Zauważyłem. Gdyby chodziło o coś mało ważnego, ty byś mnie nie zatrzymywała na korytarzu, a ja nie narażałbym się na nieprzyjemności rozmowy z tobą.
Sprawa sprawą, ale on nie zamierzał być szczególnie uprzejmy.

Ailith Ingart

Wzięła głęboki oddech i zastanowiła się sekundę, w jakie słowa ująć swój problem.
- Murray, naucz mnie truć - wypaliła w końcu, wcale nie tak głośno. Po prostu blisko stała. Mogłeś niemal poczuć to, jaka jest cholernie ciepła (dziwne, że aż tak).