Sowiarnia

Urien Fawning

Najwyżej położone pomieszczenie na wschodniej wieży. Przypomina wysoką, obszerną aulę w formie rotundy, jednakże atmosfera jest niezbyt wzniosła: ściany, podłoga, a nawet miejscami sufit pokryte są białą skorupką z sowich odchodów. Na posadzce leżą wypluwki; wokół panuje niezbyt przyjemny zapach...

Friso Vansinder

Friso podszedł do dużego puchacza, siedzącego w cieniu.
- Widzisz, Sezu? - zapytał sowę - Michelle będzie się na nie wyżywać teraz. Eh...
Chłopak kucnął obok sowy i zasnął.

Friso Vansinder

Po chwili jednak obudził się przerażony.\Nie, to niemożliwe.

Idę do dziewczyn.

Charley Mahony

Rozejrzała się po pomieszczeniu, ale nikogo nie zastała. Nikogo prócz ptaków. Duży, ciemnobrązowy puchacz sfrunął do niej i usiadł jej na ramieniu.
- Co u ciebie słychać Octawiuszu? - spytała, głaszcząc ptaka po grzbiecie.
- ... - odparł Octawiusz.
- Cieszę się, że ci się podoba. Znalazłeś sobie miłe towarzystwo?
- ...
- Super. Trochę ci zazdroszczę tego beztroskiego, sowiego życia wiesz?
- ...
- Oczywiście - Charley pod wpływem impulsu pocałowała ptaka w czubek głowy. - To chyba nie było zbyt higieniczne...

Eireen Aylward

Eireen weszła do sowiarni i zagwizdała na swoją sowę.
- Masz, wiesz do kogo to zanieść - szepnęła do ptaka i wypuściła go, po czym wyszła z pomieszczenia.
"Wkopałam się po uszy" pomyślała, schodząc po schodach do lochów.

Charley Mahony

Octawiusz odfrunął, aby z powrotem usiąść na żerdzi pod sufitem. Panna Mahony pomachała mu na pożegnanie, upewniła się, że inne ptaki nie zamierzają go zaatakować i wyszła, cicho zamykając za sobą wejście.

Ian Murray

Chłopak oparł się łokciami o parapet, uważnie czytając treść listu.
- Kilka łusek wiwerny i słoik wyciągu z belladonny - mruknął do siebie. - Zgadza się.
Przywołał siedzącą na poprzecznej belce szkolną płomykówkę i przywiązał zamówienie do jej nóżki.
- Byle szybko. - Uśmiechnął się i wypuścił sowę.

Perpetua Scout

Widząc chłopaka, zawahała się. Jednak już po chwili odzyskała dawny, ślizgoński animusz, przybrała dumną minę i podeszła do przypadkowej sowy, która zahuczała na nią złowrogo. Nie mając żadnego listu, starała się ją pogłaskać. I tak duma zniknęła, a pojawiło się zakłopotanie. Bo niby skąd mogła wiedzieć, że sowy jej nie lubią? Albo że odlatują, gdy ta się do nich zbliży? No cóż, już wie.

Ian Murray

Gdy Ślizgonka weszła do środka, Ian nieomal zepchnął sowę z parapetu, marząc, by ta odleciała. A nuż dziewczyna zainteresowałaby się jego pocztą?... Jednak uczennica podeszła do żerdzi, próbując pogłaskać posłańca. Ptak odskoczył gniewnie, pohukując z wyrzutem.
- Nie tak - poinstruował ją Murray. - Chyba, że chcesz zarobić głębokie skaleczenie. I przede wszystkim, nie rób takich gwałtownych ruchów...

Perpetua Scout

Perpetua spojrzała na chłopaka zdziwiona. Czy on się do niej odezwał? Tak, chyba tak. I ją pouczył? Tak, chyba tak. Mrugnęła odruchowo.
- Dziękuję za radę - powiedziała z nutą ironii w głosie.

Fabia Alderazzi

Fabia uśmiechnęła się, kiedy zobaczyła przed sobą swoją, ukochaną sowę. Owa sowa płomykówna miała na imię Sasza. Dziewczyna wyciągnęła z torby rolkę pergaminu, czyli owy list do rodziców.
,,Idealna rodzinka, nie ma co. Tylko pogratulować''. Fabia westchnęła. Stała i wpatrywała się w sowę, która szykowała się do lotu.

Ian Murray

- Ależ proszę - odparł Ian, gotów do kontrataku; bez trudu wyłowił ironiczną nutę. Zrezygnował, gdy do pomieszczenia weszła uśmiechnięta dziewczyna z bujnymi lokami. Co to, sowiarnia, czy może klub spotkań towarzyskich?

Perpetua Scout

- Witaj, Fabio - powiedziała do Ślizgonki, zastanawiając się, czy kiedykolwiek były sobie przedstawione. Speszona i zadziwiona swoją głupotą, graniczącą z odwagą, skierowała się ku wyjściu, zapominając na chwilę o Krukonie.
- Jeszcze raz dziękuję - mruknęło w jego kierunku, uśmiechając się przy tym kącikami warg.

Ian Murray

Wzruszył ramionami i otworzył drzwi przed dziewczyną, która nie lubiła sów. Było coś zabawnego w sposobie, w który próbowała utrzymać pozę dumnej i opanowanej, było coś irytującego w jej głosie i uniesionym podbródku, ale to nie usprawiedliwiało braku manier. Przepuścił uczennicę przodem i sam wyszedł, wyprzedzając ją na schodach.

Fabia Alderazzi

Młoda Alderazzi odwróciła się na piecie. Przed chwilą usłyszała zwykłe ,,witaj''. Czy ona się przesłuszała?
- Cześć - odpowiedziała Fabia. Nie uśmchnęła się, powiedziała tylko oschłe ,,cześć''.