Wieża astronomiczna.

Michelle Johnson · Wysłany: Czw 18:33, 08 Mar 2007 Temat postu:

Spojrzała na Lucy.
- Buntu? Niee. - Uśmiechnęła się. Coś ostatnio często to robi. - Raczej lenistwa.

Amelia Hammett · Wysłany: Czw 18:35, 08 Mar 2007 Temat postu:

Podała Michelle dzbanek i zastanowiła się przez chwilę.
- Może i masz rację, chociaż w ostatnich dniach to spałam daleko od swojego łóżka - Trochę się skrzywiła. - A tu wcale nie jest tak źle. Wystarczy jedno zaklęcie i podłoga jest jak materac.
Posłała pannie Vivian miły uśmiech.
- Co tak stoisz, siadaj. - Wskazała miejsce na bordowej kołdrze wyczarowanej przez Gryfonkę.

Michelle Johnson · Wysłany: Czw 18:37, 08 Mar 2007 Temat postu:

Napiła się herbaty i, tak samo jak poprzednio, wyczarowała ciastka.
- Częstujcie się - położyła dziewczynom na pościeli tacę, a sama wyjrzała przez jakieś okno. - Niech już ta zima zniknie...

Lucy D. Vivian · Gość

Usiadła. Szczur zeskoczył na kołdrę i zaczął starannie obwąchiwać Amelię. Potem coś zapiszczał.
- Tak, tak. Ładna. Nie, nie sądzę, by jeszcze sypiała z Maxwellem. Że co? Że nie będzie mogła chodzić po tym przez najbliższy miesiąc? - dziewczynka zmrużyła oczy - A skąd ty o tym wiesz, spałeś z nim?
Szczur obraził się i zakopał pod kołdrę.
- Wybaczcie mu. Jest czasem taki głupi.

Amelia Hammett · Wysłany: Czw 18:42, 08 Mar 2007 Temat postu:

Dziewczyna aż się zaksztusiła, gdy to usłyszała. Po raz drugi dzisiejszego dnia.
- Że co?! - krzyknęła, starając się złapać oddech. - Zatłukę tego szczura! - warknęła, gdy odzyskała sprawność nad swoim układem oddechowym.

Michelle Johnson · Wysłany: Czw 18:44, 08 Mar 2007 Temat postu:

Pokręciła głową.
Znowu to samo - pomyślała.
- Amuś, nie przejmuj się - spróbowała złagodzić sytuację, jednak chyba bez skutku.

Lucy D. Vivian · Gość

- Ej, nie - zaprotestowała Lucy - Czasami bywa brutalnie szczery, ale jest słodki i mechaty - wyciągnęła Islingtona i przytuliła go do policzka, aż biedakowi stanęły oczy w słup.

Amelia Hammett · Wysłany: Czw 18:49, 08 Mar 2007 Temat postu:

- Słodka i mechata to będzie jego skóra jak go wypatroszę - warknęła, jednak już nie ruszyła się z mmijsca. Wpatrywała się morderczym wzrokiem w sczura. - Widzisz, mówiłam ci Michelle! - Po chwili ciszy ni stąd, ni z owąd wybuchła. - Wszyscy się mnie czepiają! Nawet gryzonie!

Michelle Johnson · Wysłany: Czw 18:49, 08 Mar 2007 Temat postu:

Zaśmiała się. Spojrzała na zdenerwowaną Amelię i (chyba) troszkę rozbawioną Lucy. Wzięła ciastko i zaczęła jej chrupać, bo nie miała zamiaru na razie zabierać głosu.
- Amelia, spokojnie. Po prostu nie zwracaj uwagi.

Amelia Hammett · Wysłany: Czw 18:52, 08 Mar 2007 Temat postu:

- Nie przejmuj się... - prychnęła. - Łatwo ci mówić.
Dziewczyna zaczęła skubać brzeg kołdry. W tej sytuacji perspektywa szlabanu zaczynała ją coraz bardziej przerażać.

Lucy D. Vivian · Gość

- Nie lubisz Maxa? - zapytała Lucy, patrząc na Amelię wielkimi oczyma - Przecież jest kochany. Zawsze nosił mnie na rękach. I przytulał.

Michelle Johnson · Wysłany: Czw 18:54, 08 Mar 2007 Temat postu:

Pokazała Lucy znak, żeby lepiej przestała, bo niewadomo co zrobi Amelia, do której teraz się zwróciła.
- Ty mi tak powiedziałaś i pomogło. Teraz to samo radzę tobie - spróbowała się uśmiechnąć. Nie wyszło.

Amelia Hammett · Wysłany: Czw 18:55, 08 Mar 2007 Temat postu:

- Wiesz, mnie jakoś nie nosi na rękach i nie przytula - rzachnęła się. Zrobiło jej się smutno. I głupio.
- Tylko to jest trochę inna sytuacja, Michelle - zauważyła ponuro.

Michelle Johnson · Wysłany: Czw 18:57, 08 Mar 2007 Temat postu:

Usiadła obok Amelii i objęła ją ramieniem
- No już słonko. Uśmiech na twarz i zapomnij o nim. Ja tak zrobiłam i życie jest milsze. - Pocałowała przyjaciółkę w policzek.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy podniosła wzrok. W jej spojrzeniu nigdy nie było współczucia. Tym razem także nie.
- Och, ale to się zdarza. Widzisz, jego trzeba podejść. On uwielbia pomarańcze. Zawsze w domu obiad wyglądał tak: Namrael jadł mięso, ja jadłam mięso, Ailith jadła mięso, a Maxwell do mięsa dodawał pomarańcze i chili, żeby były bardziej pomarańczowe. On jest przez to taki miły. Huśtał mnie na huśtawce kiedyś. I zdejmował mnie z drzewa, kiedy sama nie potrafiłam. Iii. Czytał mi książki. A wszystko dlatego, że przynosiłam mu pomarańcze ze sklepu niedaleko!