Dziedziniec

Urien Fawning

Zamknięty arkadami dziedziniec, do i z którego prowadzi główne wejście Hogwartu. Wszystko jest tu uporządkowane, gleba pokryta trawą lub kamieniem.

Chcąc dostać się do padoku, cieplarni, czy też jakichkolwiek innych zewnętrznych części Hogwartu, należy przejść przez dziedziniec.

Judy Rosewall

Judy wyszła na dziedziniec, aby odetchnąć świeżym powietrzem. Mimo słońca było dość chłodno, więc machnięciem różdżki wyczarowała wokół siebie ciepłą aurę, podobną do tej mroźnej stworzonej przez Ślizgona przy stole. Przystanęła i rozejrzała się po błoniach zastanawiając się, co mogłaby porobić.

Leah Lullietus

Leah weszła tam przypadkiem. Chciała pójść do biblioteki czy czegoś takiego, ale trafił się dziedziniec i... Skusiła się obietnicą wypoczynku na świeżym powietrzu (nawet bez płaszcza). Usiadła na kamiennej posadzce i oparła się głową o ściany Hogwartu. Spokój!

Judy Rosewall

Judy okręciła się w miejscu i szybkim krokiem ruszyła w stronę zamku. Chciała wejść sekretnym przejściem w ścianie, które od razu przeniosłoby ją w pobliże pokoju wspólnego. Niestety, o feralny kawałek muru oparta była głowa jakiejś dziewczyny - nie widziała jej twarzy, ale po szatach poznała współmieszkankę domu. Nieznajoma wyglądała na lekko nieprzytomną, więc Judy szturchnęła ją palcem.
- Przepraszam cię bardzo, czy mogłabyś poopierać się o inny fragment ściany?

Leah Lullietus

Trochę przysypiała. Trochę. Jej myśli były jednak całkiem blisko - na murawie, gdzie w zeszłym roku... Gdy nagle poczuła uderzenie w bark.
A co, jeśli powiem nie? - spytała, lekko podirytowana.
Nawet nie otworzyła oczu. Nie miała ochoty wracać do świata,

Judy Rosewall

- To ja cię przesunę - Judy podłapała ton nieznajomej, odruchowo wyciągając różdżkę - A tego byś nie chciała, zapewniam cię!

[one się znają, prawda? chyba muszą ... xD ]

Leah Lullietus

[no chyba raczej]

Judy... - Leah przebudziła się niemal zupełnie i od razu poznała głos dziewczyny. - Po co ruszać się stąd w taką piękną pogodę? Szczęścia szukasz czy jak? W zamku go nie ma.

Judy Rosewall

- Leah! Jak dobrze, że to ty! - rzuciła się na koleżankę i zaczęła ją ściskac - Wstyd się przyznać, ale nie pamiętam prawie żadnego zaklęcia, nieźle bym się ośmieszyła gdybym musiała kogoś 'przesuwać' - zaśmiała się, po czym dodała - W zamku jest ciepło i jest jedzenie, to prawie jak szczęście. A ty, co tu tak sama rozmyślasz?

Leah Lullietus

Wszędzie naokoło są Gryfoniątka, a tu tylko cisza - odpowiedziała. - Dziś myślałam, że jedną zabiję, wiesz? Wyjątkowo irytujące. Nie mam zamiaru tam wracać, bo pewnie czatują przy naszym stole.
Spojrzała podejrzliwie na koleżankę.
A ty co? Urządzasz sobie jakieś schadzki na błoniach?

Judy Rosewall

Zaśmiała się głośno
- Schadzki? Chciałabym - puściła oczko do koleżanki - Niestety, ja, samotna tratwa na morzu życia, wypłynęłam tu tylko ażeby pożeglować moment w samotności... - przerwała na moment i znowu się zaśmiała - Po prostu wyszłam połazić. A Gryfkami się nie przejmuj, wskażesz mi ich to się z nimi odpowiednio zabawimy. Trzeba pokazać, kto tu rządzi, prawda? - uśmiechnąła się zawadiacko do Leah [to imię się jakoś odmienia?]

Leah Lullietus

[nie odmienia się. i chwała mu za to]

Cóż, zawsze sądziłam, ze i bez tego wiadomo, kto rządzi zamkiem. - Odwzajemniła uśmiech. - Ale czasem trzeba poustawiać ludzi po kątach. Taka nasza rola.
Podniosła się z ziemi.
Po co ci była ta ściana?

Judy Rosewall

- A widzisz, ta ściana jest bardzo... fajna - uśmiechnęła się tajemniczo - Ma miłą dla Ślizgonów właściwość. Ale chcesz jeszcze trochę tu posiedzieć, prawda? Bo jak nie, to odsuń się, ciocia Judy pokaże ci małą sztuczkę...

Leah Lullietus

A czy po tej sztuczce będzie czas na pójście w jakieś fajne miejsce? - spytała.

Judy Rosewall

- Zależy co uznasz za fajne w naszym zamszałym zamku. Nasza sypialnia chyba jest całkiem miła. Nie odczytuj tego jako żadnej aluzji! - zachichotała - Ale jeżeli chcesz, możemy trochę połazić. Tylko gdzie?

Leah Lullietus

Nie wiem, ale chętnie rozprostowałabym kości.
Spojrzała wyczekująco w stronę Judy, licząc, ze jednak ona coś zaproponuje.
Po chwili mruknęła pod nosem:
Cholerny, zamknięty stadion