Lekcja pierwsza zielarstwa

Tibby McGregor

Spojrzała jeszcze bardziej badawczo na pytanego przez dyrektora chłopaka.
Ciekawe czy wiedział.
Ona CHYBA wiedziała. Taka duża, zielona trochę...

Matthew Gainsborough

No tak. Ratunku nie było. Ruszył krokiem skazańca w kierunku tak znienawidzonej tablicy. Westchnął ciężko, unosząc biały kawałek kredy w górę... I...
Zgrzyyyyyyyyyyt.
- Przepraszam - bąknął szybko, przykładając rękę pod innym kątem, by nie ranić uszu obecnych piskliwym dźwiękiem.
I pomału, pomału... Na tablicy powstał koślawy, nieumiejętnie wyrysowany schemat, wykonany coprawda poprawnie, acz swoim wyglądem przypominał dzieło pięciolatka.
Matt nagle zaczął przypominać piwonię.
- Mogęusiąść..?- mruknął cicho, odkładając kredę.

Urien Fawning

- Tak, doskonale, panie Gainsborough. Ravenclaw zarobił dziesięć punktów, a pan na zachętę, cząstkową ocenę powyżej oczekiwań. Tablice z punktami powinny pojawić się jutro. Czy ktoś jest w stanie powiedzieć cokolwiek, choćby najmniejszą i najmniej szczegółową informację o jadowitej tentakuli?

Aisling Biteford

Jejku, ile ta dłoń tego Fauntley'a na tym ramieniu może zdziałać. Dużo. Aisling wzięła dwa głębokie oddechy, po czym odwróciła się do pana Puchona ze słabym uśmiechem. Wyglądała żałośnie.

To był całkiem ładny rysunek... taki artystyczny.

- Jest jadowita - bąknęła do Peppy. I spojrzała na nią pytająco, jakby oczekiwała potwierdzenia.

Amelia Hammett

- Ma haczyki na mackach? - bardziej zapytała niż stwierdziła.

Tibby McGregor

- Tentakula to niebezpieczna mięsożerna roślina przypominająca przerośniętą muchołówkę - powiedziała szybko, choć nie wiedziała skąd to wie.

Urien Fawning

- Świetnie. Po pięć punktów dla Slytherinu i Ravenclawu. Panie Gainsborough, czy jadowitą tentakulę zaliczamy do roślin nazywanych magicznymi?
Fawning skupił wzrok na uczniu wybranym do tortur. Celowo wybrał właśnie jego, chciał się bowiem przyjrzeć nowemu uczniowi.

Matthew Gainsborough

Umknął do ławki i zasłonił się notatnikiem.
Nie zgromił nawet wzrokiem Hammet, chociaż miał na to ochotę. Doskonale wiedział, że nie potrafi rysować, nie trzeba mu było przypominać na forum klasy. Kątem oka zerknął na swoje "dziełko". I przewrócił oczami... Co za kompromitacja...
Pytanie?
Znowu...?
Wychylił się znad notatnika.
- Yyy... - błysnął elokwencją - Tak..?

Tibby McGregor

Jejku, ONA - Tibby zarobiła w końcu jakieś punkty. Fajne uczucie.

Ale oprócz wieeelkiej radości w niej, w Tibby, pojawiło się współczucie dla nowego chłopaka. Fajnego chłopaka, którego Fawning ewidentnie upodobał sobie na ofiarę.
Krwawa jadka?

Urien Fawning

- Oczywiście. Tentakula została wyhodowana przez czarodzieja, jest więc rośliną magiczną. Jej właściwości także na to wskazują, są tak nietypowe, tak charakterystyczne… Na nieszczęście tych, którzy nie słuchają na lekcjach zielarstwa – to szatańskie ziele upodobało sobie szczególnie ludzkie mięso, a spożywa je w sposób podobny, jak muchołówka owady. A właśnie, jeśli już stanęliśmy na zielskach szatańskich… Zapewne słyszeli państwo o roślinie takiej jak diabelskie sidła. Czym są diabelskie sidła, dlaczego uzyskały swoją nazwę, jakie są właściwości tej rośliny i jaka jest na nie rada? Proszę się zgłaszać: kto pierwszy, ten lepszy, a jeżeli w dodatku okaże się kompetentny, otrzyma „wybitnego”.

Amelia Hammett

Problem w tym, że chłopak nie był nowy, ale mimo to Amelia odwróciła się w jego kierunku. W końcu teraz sami musieli pracować na punkty, nie było już Wszechwiedzącego Rudzielca w ich zespole...
Ale moment, co to znaczyło, że nawet nie zgromił jej wzrokiem?!
Ręka Amelii wystrzeliła w górę.
- Jest to roślina żyjąca w ciemnych i wilgotynych miejscach, dlatego nie lubi światła, pod którym się kurczy i uwalnia schwytaną ofiarę z morderczego uścisku. Jeśli nie można zadziałać światłem, nie wolno wykonywać gwałtownych ruchów, gdyż przeciwnie roślina zaciska się mocniej...
Nie była pewna czy zawarła w tym wszystko, ale chyba większość.

Fauntley Prentice

Uśmiechnął się dość pogodnie - chociaż dalej blado, cholera! - do wcale-nie-tak-żałosnej-Iskry. Uszczypnął ją pieszczotliwie, tak delikatniedelikatnie w policzek i zabrał rękę.
Rysunek, który właśnie zdobił tablicę, obrzucił przelotnym spojrzeniem - łączymy się w bólu, bo z Puchona też jest marny artysta. Cóż. Bywa!

Tibby McGregor

- Boją się światła. To wie każdy - znów się odezwała, po czym wzięła pióro i coś nabazgrała na kawałku pergaminu, który łaskawie nie został jeszcze zapisany. Uśmiechnęła się do siebie widząc kilka zdań i ponownie skierowała spojrzenie na Krukona. Choinka świąteczna wiedziała tylko, dlaczego właśnie na niego.

Fauntley Prentice

- I ognia - dorzucił. - Duszą swoją ofiarę, kiedy ta się wyrywa. Lubią ciemne i wilgotne miejsca - wyrzucił z siebie, znowu bez entuzjazmu, zapewne po to, aby zatuszować swój brak uwagi przed chwilą. Musiał poświęcić ją Iskrze, prawda?
Musiał i tyle.

Urien Fawning

- Coś więcej? Jak wyglądają, panno McGregor?