Główny księgozbiór.

Fauntley Prentice

Fauntley jeszcze żartobliwie cmoknął na pożegnanie do dziewczyn i wybuchając śmiechem zniknął za Krukonem.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy wybuchnęła obrzydliwie oślizgłym śmiechem. Szczur spojrzał na nią z ukosa, kiedy po prostu zanosiła się z radości.
- Proponuję zasugerować, panno Ingart, że męska część tej szkoły jest jeszcze bardziej tchórzliwa, niż żeńska! - ledwie otarła łzy rozbawienia, a już spłynęły kolejne - To po prostu arcyzabawne.

Ailith Ingart

- Sugerowałabym - odrzekła z namysłem, nie zdejmując palca z ust, - iż ta część, która właśnie nas opuściła nie zasługuje na miano "męskiej".
Pokręciła głową, odrywając spojrzenie od półek.
- Widać przeszkodziłyśmy im w schadzce - mruknęła, krzywiąc się nieznacznie.

Lucy D. Vivian · Gość

- Proponuję w takim razie udać się do jedynego prawdziwego mężczyzny, jaki zapewne nie śpi w tej szkole, wyłączając naszego zacnego dyrektora. Co ty na to, by zapoznać się z opiekunem naszego Domu? - Lucy przepuściła szczura przez rękaw - Na pewno będzie miał więcej do powiedzenia, niż te... hm, jakby to nazwać. Pamiętasz te lemingi, które nasi ojcowie przywieźli z krajów Północy? To mniej więcej coś takiego. Małe, futrzate i skacze z przepaści.
Uniosła brwi pytająco.

Ailith Ingart

Pokiwała głową z uznaniem.
- Zdecydowanie, panno Vivian.

Lucy D. Vivian · Gość

- Jestem przekonana, panno Ingart, że dojdziemy z nim do konsensusu - to mówiąc, otworzyła drzwi przed Ailith i obie wyszły z biblioteki.

Friso Vansinder

Chłopak z blond włosami wszedł do biblioteki, i podszedł w stronę działu o magicznych istotach.
- Nie, nie, nie, tak, to ta. - powiedział wyciągając książkę bardzo pokaźnych rozmiarów i przeglądając ją. - Nie idę d stolika, poczytam tutaj.- dodał po chwili i usiadł na podłodze zagłębiając się w lekturę.
---
Chłopak zdecydował się. Wziął książkę pod pachę i poszedł w kierunku bibliotekarza.

Amelia Hammett

Amelia wkroczyła do biblioteki i mruknęła ciche 'dzień dobry' do siedzącego za biurkiem mężczyzny. Tuż za nią dreptała Sheena. Wolnym krokiem przechadzały się między regałami w poszukiwaniu czegoś do czytania. Po kilku minutach zajęły niewielki stoliczek tuż przy oknie, przez które widać było ośnieżone błonia.
Amelia usiadła na krześle, przodem do drzwi.
- W końcu doczekałaś się wyprawy do wioski - zagadnęła z uśmiechem.

Sheena Sargeant

Sheena kiwnęła głową i obróciła krzesło tyłem w stronę przyjaciółki. Usiadła na nim okrakiem i położyła ręce na oparciu.
- Tak, to już tylko. - Szybko przeliczyła dni tygodnia na liczby i uśmiechnęła się lekko. - Aż cztery dni. Przy odrobinie szczęścia jakoś damy radę przeżyć tyle czasu. - Gryfonka przysunęła sobie książkę, która leżała na stoliku jeszcze za nim przyszły i bez większego zainteresowania przyjrzała się okładce. - Widziałaś? Krukoni szukają kilku nowych zawodników do drużyny na miejsce byłych siódmoklasistów. - Spojrzała z pod przymrużonych powiek na Amelię i czekała, jaką reakcję spowoduje jej wypowiedź

Amelia Hammett

- Naprawdę?! - zapytała podekscytowana. Lubiła quidditcha. Co roku grała przez wakacje ze starszym kuzynem. Może nie była najlepsza, ale się starała. Nawet próbowała się dostać do drużyny w zeszłym roku, ale... Na to wspomnienie iskierka w jej oczach trochę przygasła. - I tak pewnie mnie nie przyjmą - odparła i zerknęła na stadion widoczny z oddali.

Sheena Sargeant

Shee uśmiechnęła się i gdyby nie to, że siedziała w pewnej odległości od Krukonki i bawiła się rogami książki, na pewno poklepałaby ją po plecach.
- Więcej odwagi i śmiałości, w tym roku MUSZĄ cię przyjąć. Nie ma żadnego "ale", sprawdziłaś, kiedy będą nabory? Nie sprawdziłaś - stwierdziła, jakby to była rzecz zupełnie oczywista. Pokręciła głową i zdmuchnęła grzywkę, która spadła jej na nos. - Co ty byś beze mnie zrobiła...

Amelia Hammett

- Nie zgłupiałabym do reszty - powiedziała z filozoficzną miną, jednak chwilę później promiennie się uśmiechnęła. Nie miała pojęcia co by ze sobą zrobiła bez tej zwariowanej Gryfonki. Odrzuciła na bok grzywkę i spojrzała na nią ciekawie. - To kiedy te eliminacje?

Jeanne Monkson

Jeanne weszła do biblioteki i, zobaczywszy znajome twarze, ruszyła w kierunku gryfonki i krukonki.
- Witam księżniczki. O czym dyskutujecie? -zapytała chwytając leżącą na biurku książkę i przewracając kilka stronic.

Sheena Sargeant

- O Quidditchu. - Shee odwróciła się do Jeanne. - Grasz w tym roku w drużynie? Musicie skopać kilka ślizgońskich tyłków. - Uśmiechnęła się uroczo, jakby mówiła o rozdawaniu buziaków i wróciła do zabawy książką.

Jeanne Monkson

- Właściwie to nie szaleję na miotle, ale w wakacje dużo trenowałam z bratem. Nic innego nie mieliśmy do roboty. Jakby co to mogę grać. - powedziała Ann, mając wzrok skierowany na stronicę książki. To był jej najwiękrzy atut - podzielność uwagi.