Lekcja pierwsza ONMS

Ian Murray

Ian przyjrzał się padokowi i odchodzącym z niego uczniom.
- Szlag - mruknął. - Po prostu wymarzony początek.

Maxwell Ingart

- Można tak powiedzieć. - Zgodził się, najwyraźniej nie mogąc skojarzyć, czemu prychającym. - To co...? Schodzimy z mrozu?

Wykrzywił porozumiewawczo wargi do nowoprzybyłego.
- I tak nic ciekawego. Jeśli nie jesteś idiotą to nie martw się, zasady BHP nie są Ci potrzebne.

Ian Murray

- Raczej nie - Ian odpowiedział takim samym wykrzywieniem warg. - Skoro nie było oglądania anatomii żadnego zwierzęcia, to rzeczywiście, nic ciekawego...
Bo na co innego mogła się ONMS przydać?

Aisling Biteford

- Mhm. - Pokiwała głową. - Już mi lepiej, wiesz? Jak rozmawiam z ludźmi, to od razu wraca mi humor. Czasami.
Spojrzała na niego blaganym wzrokiem. Tylko, błagam, nie mów, że nie masz czasu i musisz iść, chośmy lepiej do Wielkiej Sali! - myślała gorączkowo.

Maxwell Ingart

- I najpewniej nie będzie nic ciekawego. Ale przynajmniej jest przerwa na fajkę między zajęciami, podcas gdy dziewczyny będą głaskały jednorożce...
Odgarnął ciemnorude włosy za ucho, najwyraźniej uznając, że przeszkadzają mu w mówieniu.
- Max Ingart. - Przedstawił się krótko.

Uśmiechnął się do puchonki.
- Koniec z zamarzaniem?

Ian Murray

- Ingart - powtórzył cicho drugi Krukon. - Ian Murray. Jakbyś chciał fajkę, to... zgłoś się do mnie. Podtrzymuję trucicielską tradycję Murrayów, ale jestem w stanie zapewnić towar, o jakim mugolom się nie śniło.

Maxwell Ingart

- Brzmi nieźle. Ile bierzesz od paczki?

Aisling Biteford

Spojrzała na swoje fioletowe dłonie.
- Nie, w tym kolorze mi nie do twarzy - powiedziała, chowając skostniałe ręce do kieszeni kurtki. - Idziemy? - zapytała tak cicho, że nie było pewna czy usłyszał.
Spojrzała czujnie na chłopaka, z ktorym rozmawiał Max. Nie chciała podsłuchiwać.

Ian Murray

- Od znajomych siedemnaście sykli - uśmiechnął się lekko. Widać było, kto u Ingartów odziedziczył rozsądek i obycie.

Fauntley Prentice

Fauntley nawet nie zauważył kiedy minął się z Ianem. Zaklął pod nosem i zawrócił.
Skinął głową na powitanie Puchonce i Krukonowi, i zwrócił się do kolegi.
- Gdzieś się podziewał, Ian?

Ian Murray

- Wybrałem dokształcanie się z zakresu eliksirów zamiast BHP - odparł Murray, klepiąc Puchona w ramię. - Fauntley, powiedz Maxwellowi, że warto u mnie kupować towar...

Maxwell Ingart

- Piętnaście. - Widać było także, kto w rodzinie Ingartów przyjął smykałkę do targowania. I to też wcale nie obrażającego sprzedawcy.
Skinął przybyłemu głową w odpowiedzi.

Co do puchonki, chyba rzeczywiście nie usłyszał...

Fauntley Prentice

- Widzisz, Ian, musisz obniżyć stawkę. Też jestem za piętnastką. - Spróbował się uśmiechnąć, ale mu nie wyszło. - Kupować warto.
Obrzucił przelotnym spojrzeniem Puchonkę.

Ian Murray

- Szesnaście. Sprowadzanie różnych substancji też kosztuje - odpowiedział od razu, odruchowo zakrywając pokryte znamionami przeguby.

Aisling Biteford

Aisling zaczęła powoli się wycofywać. Chyba nikt tego nie zauważył. Odwróciła się na pięcie i pobiegła w stronę dziedzińca. Już nie płakała.