Główna sala

Terry Wingstock

- Pielęgniarka twierdzi, że zbija gorączke i działa przeciwbólowo. Nie umiem ocenić ile w tym prawdy - odpowiedział, kładąc powoli spuchniętą nogę na łóżku.
A jednak cholernie go bolało...

Namrael Vivian

"Gówno prawda, Aili. Gdyby Ci nic nie było, nie leżałabyś tu tylko siedziałabyśna numerologii. Więc? Kiedy to sięzaczęło? Skąd się wzięło?" Wciaz badał ja uważnie, oglądał, dotykał skóry, ba, nawet wąchał. a co on niby mógł zobaczyć, czego nie wykryłaby pielęgniarka?

Dużo.

Ailith Ingart

Odsunęła go od siebie, zdecydowanie.
- Nie macaj mnie - mruknęła złowieszczo. Znowu była "normalna".
Fiolkę odstawiła na stolik.
- Nie trzeba.

Terry Wingstock

Skrzywił się, widząc upór Ailith, która mimo gorliwych zaprzeczeń bez wątpienia wzmocnienia potrzebowała. Zerknął na eliksir.
- Wiesz, może nie potrzebujesz, ale nigdy nie zaszkodzi... - urwał. Po co on to w ogóle mówił. Nieznajomy mu przybysz się nią zajmował. Lucy też wyglądała na przejętą jej stanem zdrowia. Był zdaje się zbędny.
Westchnął z dezaprobatą.

Już miał się położyć, ale wsunął najpierw dłoń w jasne włosy:
- To wiecie co... Może będzie lepiej, jak ja was zostawię. Po drugiej stronie sali jest pare wolnych łóżek. Dajcie mi chwilę, to odsapnę i sie zabieram - uśmiechnął się lekko.

Namrael Vivian

"Tak, tak..." mruknął Nam. "Ailith, skoro wszystko dobrze to skąd ta gorączka?" Był zmartwiony. Po ich ostatniej.. wycieczce i po tym co się wtedy wydarzyło... Z Ailith mogło dziać się właściwie wszystko.

Ailith Ingart

- Nie wiem - odpowiedziała zgodnie z prawdą. Zdawało się, że... ostygła, jeśli tak można nazwać spadek temperatury do przepisowego 36,6.

Namrael Vivian

Pokręcił głową. "Skoki temperatury to nie jest dobry objaw. Co jeszcze mialaś? Zawroty głowy? Osłabienie?"

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy wisi nad Ailith jak miecz Damoklesowy, niespokojna, drżąca jak osika. Co chwila dotyka palcami czoła kuzynki. Skinęła w podziękowaniu głową Terry'emu.

Terry Wingstock

Postawił ostrożnie nogę na ziemi i skrzywił się.
Nie.
Stanowczo przesadził.

W zasadzie noga bolałaby go dużo mniej, gdyby zastosował się do rad pana znachora, olał to wszystko co tu sie działo i zafundował sobie porządną drzemkę. Czego się jednak nie robi dla upartych i zjawiskowo zimnych gór lodowych o włosach w kolorze płomieni.

Mimo najszczerszych chęci, nie zdołał wstać.
Więc się położył.
Trudno się mówi.

Ailith Ingart

- Przecież mówię, że jest okej - wymamrotała, troszeczkę podirytowana sytuacją, jaka nastąpiła. Ona sobie sama poradzi, sama sobie świetnie da rade ze wszystkim. ...prawda?
Chyba sama w to nie wierzyła.

Terry Wingstock

- No, można by rzec, jest bosko - rzucił mimochodem. A potem wbił spojrzenie w sufit.
- Zdrowa jesteś jak rzepa, poza tym że mdlejesz i zmieniasz temperaturę.
Tak. Sufit jest wyjątkowo ciekawy.
Cierpliwość i dobry humor mu się wyczerpały.
To nie był dobry dzień.

Namrael Vivian

"Mdlejesz?" zainteresował się Nam. "Aili, kogo ty chcesz oszukać?" Pochylił się nad dziewczyną (cienie zamigotały i zmieniły kształt) i spojrzał jej w oczy. "Co Ci jest?"

Ailith Ingart

- Nic - warknęła, kontrując spojrzenie Namraela hardym wzrokiem. Pewnie mu się wydawało, ale jej oczy na ułamek sekundy zmieniły barwę z szarej na czerwonawą. Jakiś rodzaj złudzenia optycznego pewnie, bo ruda miała ogólnie przekrwione oczy, jak po nieprzespanej nocy.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy aż się cofnęła. Ogień, ogień, niedobrze, parzy...
Zamruczała coś pod nosem, niewyraźnie i chyba nie po angielsku.

Namrael Vivian

Złudzenia optycznego? Pewnie tak. Podobnie jak cienie jakie rzucal Namrael, które w chwili błyśnięcia tego ognika zaczęły szaleńczo wirować przez ułamek sekundy, by po chwili zatrzymać się dokładnie w tym samym miejscu co przedtem. "Ailith..." powiedział cicho, zadziwiająco spokojnym glosem. "Pamiętasz jak sięuczyliśmy jak niebezpieczną mocą jest ogień?"