Stół Ravenclawu

Natalie Hepburn

Natalie, wciąż z założonymi rękoma, bez słowa okrążyła stół i stanęła tuż przed Mattem.
Uniosła brew, po czym ni stąd ni zowąd uśmiechnęła się lekko.
- Chcesz, czy nie? - zapytała cicho. - Mam do wykonania pewne zadanie.

Maxwell Ingart

A Ingart - szuja - obserwował minę współlokatora z uśmiechem godnym rekina. Brakowało tylko podkładu ze Szczęk. Tak, nawet jeśli ryby nie bywają rude.
- Jakoś to przeżyjesz - udał współczucie.

Matthew Gainsborough

Na jego twarz znów wróciły barwy - w nieco wyraźniejszym nawet wydaniu.
Zerknął na Ingarta, a zaraz potem podniósł głowę w górę, na Natalie.
- Nie musisz. To tylko głupia gra - zaznaczył trochę bez przekonania, odwracając wzrok. Oj, Ingartowi się dostanie...Kiedyś.

Natalie Hepburn

Nachyliła się panu Gainsborough do ucha, jak gdyby nigdy nic.
- Być może chcę - mruknęła, następnie siadając obok, plecami do stołu.
Przechyliła głowę nieco w prawo, chcąc zajrzeć mu w oczy.

Matthew Gainsborough

Jeśli chciała zajrzeć - teraz mogła to zrobić bez problemu. Bo wyszło jakoś tak, że na nią spojrzał, zaraz po tym, jak usłyszał głos przy swoim uchu. To był odruch.
Czy jemu się tylko wydawało, czy sprawa jego dumy właśnie została w to wplątana..?
- Niech wam będzie. Gram - podrapał się po czuprynie, zerkając na rudego potwora, po drugiej stronie stołu.
Uśmiechnął się lekko do Natalie. Prawdopodobnie na złość Maxowi.

Julie White

Zbliżyła się do stołu, pozostając jednak w pewnym oddaleniu. Patrzyła z tejże oddali. Można śmiało rzec, że obserwowała.

Natalie Hepburn

Odwzajemniła uśmiech.
Pozostało jej tylko nachylić się i skraść mu całusa, co niezwłocznie uczyniła.

Maxwell Ingart

- Dziękujemy za łaskę, Gainsborough. Skoro już ci tak radośnie, to może zakręcisz, hm?
Potrącił butelkę, a ta potoczyła się powoli ku Mattowi.

Amelia Hammett

Uśmiechnęła się o wiele szerzej widząc tego skradzionego całusa, lecz mina znów przybrała wyraz lekkiego niezadowolenia, gdy dostrzegła czającą się Puchonkę.
Puchoni na stos...

Julie White

Czajenie się to niezbyt dobre określenie, jeśli chodzi o Julie. Czajenie się jest takie... mroczne.

Matthew Gainsborough

Najpierw zamrugał.
Mimo wszystko nie spodziewał się, że Natalie zadanie wykona. Inna sprawa, że wypadło... hmm. Przyjemnie.
Delikatnie odsunął dziewczynę od siebie i nim ktokolwiek mógł stwierdzić, czy oblał się rumieńcem, czy też nie, już złapał za butelkę i zakręcił nią energicznie na środku stołu.
- Zadowolony..? - zerknął na Maxa.

Maxwell Ingart

- Myślę, że to raczej Natalie powinna się wypowiedzieć.
Bo owszem. Szyjka butelki wymierzona była właśnie w nią. Trochę oskarżycielsko.
Ingart roześmiał się cicho, obserwując kątem oka Julie.
- Dołączysz?

Julie White

Wzruszyła ramionami, zakładając, że pytanie było kierowane do niej, i przechyliła głowę nieco w bok, dając do zrozumienia (PRÓBOWAŁA), że to zależy od zdania reszty graczy.

Natalie Hepburn

O, tak, z pewnością wyszło przyjemnie.
Natalie wciąż się uśmiechała, gdy odgarnęła mu włosy z czoła i obróciła się, by spojrzeć, na kogo tym razem trafi Matt.
Aż otworzyła usta, tak się zdziwiła.
Znów ona!

Maxwell Ingart

- Jeszcze raz kręć - rzucił rudy od niechcenia, przeżuwając winogrono. - To nie gra dwuosobowa.