Stół Slytherinu

Ailith Ingart

- Szybkie, zdecydowane cięcie, świst ostrza - zaczęła szeptać dziewczyna, wodząc spojrzeniem po sali. - Niemy krzyk, wypływające płyny ustrojowe, krew, dużo krwi, ostatnie, rozpaczliwe próby złapania oddechu, coraz słabsze skurcze mięśni, drgawki, ponowny błysk ostrza kończący przedstawienie...
Spojrzała spokojnie na Lucy.
- Zapewne jak wszystkie inne. Porażką.

Leah Lullietus

Roześmiała się, choć bardzo próbowała się powstrzymać.
Mogę w końcu usiąść? - spytała po chwilii, gdy udało jej się jakoś uspokoić.

Namrael Vivian

"Ależ oczywiście..." rzekł uprzejmie do Leah i obejrzał sięna swoją rudą... przyjaciółkę? Znajomą? Kuzynkę? "Nie spodziewałem się, że odcięcie... eee... szynki kończy się tak malowniczo. Choć przyznam, że nie próbowałem. Preferuję inne organy."

Ailith Ingart

- Ależ oczywiście - kontynuowała zmienionym głosem, nieco cieplejszym. - Siadaj, siadaj, tam dom twój, gdzie narządy twoje.

Leah Lullietus

Usiadła, zakładając nogę na nogę.
Gdybyś miał braci, wiedziałbyś, ze odcięcie czegokolwiek zawsze kończy się tak samo

Lucy D. Vivian · Gość

- Bawimy ją. Uważa, że jesteśmy śmieszne - wyjaśniła Lucy Ailith. Uśmiechała się, gdy to mówiła.

Namrael Vivian

"Niestety, mam tylko siostrę" pogłaskał Lucy po głowie uspokajająco. Jeszcze nie teraz, mówił jej ten ruch. Zabijemy ją kiedy indziej.

Leah Lullietus

To prawie to samo - odpowiedziała. - Przynajmniej dla mnie. Przy szóstce, trudno jedno od drugiego odróżnić.
Przyjrzała się Lucy.
No tak, jawne podobieństwo!

Lucy D. Vivian · Gość

Jawne podobieństwo, zaiste, czarnowłosy i blondynka. Ale w tej chwili oboje mieli te błękitne, porcelanowe oczy. Dziewczynka właśnie wyjęła z kieszeni figurkę z tegoż materiału i zaczęła ją beztrosko podrzucać.
- Niedobrze mieć dużo rodzeństwa. Wtedy zjadają więcej niż ty.

Namrael Vivian

Spojrzał na Leah. Przeciagle. Jakby się nad czymś zastanawiał. Albo może oceniał? Nie przerywał gładzenia małej po głowie, choć jego intensywność znacząco zmalała.

Leah Lullietus

Kiedy kochasz swoje rodzeństwo, dobrze jest mieć go jak najwięcej. W szczególności, gdy widujesz je raz na parę lat.
Uśmiechnęła się do dziewczynki. Szczerze. Przypominała jej Caitlin, która też niedawno skończyła jedenaście lat.

Lucy D. Vivian · Gość

- Kochasz - Lucy wypowiedziała to słowo z namaszczeniem, z trudem, jakby z zastanowieniem - Kochasz. Tata nas kocha, Namrael?

Ailith Ingart

- Prawda - powiedziała pogodnym, nieco cichszym tonem. - A w razie plagi głodu można zjeść najmłodsze.

Namrael Vivian

"W jakiś sposób na pewno, Dolly. Przecież wiesz, że tata jest niezwykłym... czlowiekiem." Głaskanie ponownie przybralo na sile.
"Ja swojej siostrzyczki nie widzialem, odkąd poszedłem do Hogwartu" zwrócił się do Leah. "Tęskniliśmy za sobą, prawda, Dolly?"

Zerknął na Ailith. "Przekażę Maxowi" rzucił z uśmiechem.

Leah Lullietus

Każdy by tęsknił - odpowiedziała, wciąż przyglądając się rodzeństwu.