Dziedziniec

Aisling Biteford · Wysłany: Pon 19:49, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Cześć, Lucy - powiedziała, uśmiechając się jeszcze szerzej co było prawie niemożliwe. - A rozmowy o pogodzie... Wiesz, Leah, że Fauntley i Perpetua mają się ku sobie?

Leah Lullietus · Wysłany: Pon 19:50, 26 Mar 2007 Temat postu:

Tak a'propo pogody? - Skrzywiła się. Wiosna.
Wciąż uparcie ignorowała Lucy.

Lucy D. Vivian · Gość

Uśmiechnęła się do Iskierki samymi ustami. Potem spojrzała na Leah.
- Ależ dziękuję. To był taki ironiczny zaczynek rozmowy, chociaż pewnie nie musisz witać się z kimś, kto ratował ci skórę tyle razy, że skończyły ci się palce ręcki, by to policzyć? - zapytała uprzejmie - Masz rację. Też nie lubię wybawców, bo to świadczy o tym, że istnieją ludzie potężniejsi ode mnie.
A potem wzorem Leah, zignorowała ją samą, jakby w pantomimie kpiny.
- Jak się czujesz, Iskierko? Jak ręka? - spytała z troską.

Aisling Biteford · Wysłany: Pon 19:56, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Dobrze, boli jeszcze trochę, Fauntley proponował nawet pomoc tego... mamo... Ie... Aie... Iana? - Podrapała się z zakłopotaniem po nosku. - Ale nie trzeba, próbuję skupić się na czymś innym, jak nie myślę, to nie boli. - I położyła dłoń w okolicach serca, jakoś tak melodramatycznie, uśmiechając się lekko. - A ty, Lucy?

Lucy D. Vivian · Gość

- Ja zawsze mam się dobrze - oświadczyła mała, uśmiechając się lekko - To akurat normalny stan u mnie. Ale poczuję się zaraz źle, bo mam lekcję, i się spóźnię.
A potem nachyliła się ku Iskierce i coś szepnęła. Po czym z uśmiechem powędrowała do Hogwartu.

[szept na pw;]]

Leah Lullietus · Wysłany: Pon 20:06, 26 Mar 2007 Temat postu:

W normalnym wypadku, chyba krzyknęłaby z radości. Ale u niej nic nie było normalne.
Wbiła wzrok w ziemię z miną 'dajcie mi święty spokój'.
Chciałaś coś?

Aisling Biteford · Wysłany: Pon 20:22, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Ja? - Aisling była zarumieniona, oczy jej błyszczały. Najwyraźniej wiadomość, którą przekazała jej Lucy bardzo ją ucieszyła. - Chciałam z tobą powiedzieć.

Leah Lullietus · Wysłany: Pon 20:24, 26 Mar 2007 Temat postu:

Chciałaś? A już nie chcesz?
Ciche prychnięcie. Bardzo ciche. Zirytowane.

Aisling Biteford · Wysłany: Pon 20:27, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Dlaczego nie chcę? - zapytała zaskocona. Otworzyła szrezej oczy, wpatrując się uparcie w kuzynkę. - Leah, znowu zaczynasz?

Leah Lullietus · Wysłany: Pon 20:30, 26 Mar 2007 Temat postu:

Może - mruknęła. Podniosła się z ziemi bardzo szybko. Bardzo. Chyba wracała do formy. - Może to bardzo ładne słowo, wiesz?
Włożyła ręce do kieszeni i odwróciła się plecami do małej. Dziewczynka mogła być pewna, że Leah już na nic jej nie odpowie. Jej tam po prostu nie było. Przynajmniej nie tak, jak być powinna.

[zmywam się. wybacz, jadźku. muszę świętować swoje wakacje!]

Aisling Biteford · Wysłany: Pon 20:35, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Wiesz co, Leah? Jesteś... - Aż się trzęsła, kiedy krzyczała za kuzynką. Och, wstała, wolniej niż Leah, ale też szybko. Otrzepała spódniczkę. - Jesteś okropna! - dokończyła dziecinnie. Fuknęła cicho i pomaszerowała w stronę zamku.[/img]

Ailith Ingart · Wysłany: Pon 21:01, 26 Mar 2007 Temat postu:

Wyszła na Dziedziniec, a wraz z nią Lucy.
- Chciałabym - odparła ze stoickim spokojem i wsuwając jednocześnie dłonie do kieszeni. Chyba się trzęsły.

Lucy D. Vivian · Gość

- Trochę tutaj ich jest... na przykład Ian. On strasznie lubi trucizny. Mogę mu je wrzucić do ubikacji! - zaproponowała, podskakując radośnie - Bo Fauntley się bronić nie umie. Ale Ian jest ładny. Ty też jestes ładna. Ja tu widzę symbiozę.
Uśmiechnęła się, szczerząc zęby profilaktycznie.

Ailith Ingart · Wysłany: Pon 21:06, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Ian - powtórzyła bezmyślnie, zatrzymując się. Spojrzała na Lucy wyjątkowo uważnie, nawet trochę dziwnie. - Ian jest zbyt... zbyt... - szukała słowa, które oddałoby jej myśl, nawet częściowo. - On jest zbyt odległy. Zresztą, ma już wianuszek fanek - fuknęła, opierając się o jeden z kamiennych filarów.

Lucy D. Vivian · Gość

- Ale ty jesteś z nich najpiękniejsza - stwierdziła Lucy szczerze - One są takie.. nijakie. Wszystkie opalone, ciemnowłose i takie... no, takie wiesz. Na jeden raz. A ty jesteś szczególna, bo jesteś...
I zaczęła wymieniać zalety Ailith - prawdziwe, bądź wyimaginowane. Opierały się o jej urodę, wykształcenie, inteligencję, pochodzenie i status społeczny.