Ostatni zakręt na spiralnych schodkach prowadzących do sali

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 21:58, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Ja wcale nie mruczę - oburzył się niespodziewanie, posyłając jednak Isie przekorny uśmiech. Słaby, mało widoczny, ale uśmiech.

Perpetua Scout · Wysłany: Sob 22:03, 24 Mar 2007 Temat postu:

Uśmiechnęła się pod nosem, rzucając krótkie spojrzenie mruczącemu.
- Nie mruczy, nie posiada zamku, ani konia, nie pozwala się idealizować. - Westchnęła teatralnie. - Znajdź mi w nim jakąś zaletę - zaśmiała się.

Aisling Biteford · Wysłany: Sob 22:03, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Mruczysz. I bardzo uroczo mruczysz, Fauntley. - Wstała z podłogi i otrzepała spódniczkę. - Uroczo - dodała ze zdecydowaniem.
A potem wskoczyła na parapet. No dobrze. Próbowała wskoczyć, , bo parapet był za wysoki. Albo ona za niska. Czuła się śmieszną i dziwną. Z tym swoim metrem czterdzieści sześć w szpilkach mamy.

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 22:09, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Zapomniałaś o braku książęcego tytułu - uzupełnił, uśmiechając się do Perpetuy złośliwie.
- I wcalę nie mruczę - powtórzył, chociaż dobrze wiedział, że nic to nie da. - Mogę ewentualnie nucić albo podśpiewywać pod nosem - powiedział, obserwujac zmagania Isie z parapetem. - Podsadzić cię? - zapytał, przekrzywiając dziwacznie głowę.

Aisling Biteford · Wysłany: Sob 22:13, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Nie! - Chciała, żeby zabrzmiało to zdecydowanie, ale jakoś nie za bardzo jej się udało.
Westchnęła, wzruszyła ramionami, pociągnęła nosem, zamrugała rozpaczliwie, spojrzała na sufit, obróciła się wokół własnej osi i po tych wszystkich dziwnych czynnościach, mruknęła:
- No.

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 22:18, 24 Mar 2007 Temat postu:

Zaśmiał się pod nosem.
Wziął ją pod ramiona i usadził na wysokim parapecie. Była lekka jak pióro, nawet dla niego - szesnastolatka, który wyglądał jakby od paru lat ciepriał na anoreksję.
- Uparta dziewucha - powiedział, rozczochrując Isie pieszczotliwie blond włosy. - Ale pamiętaj. Ja nie mruczę - powiedział, robiąc nie-do-końca-groźną-minę.

Perpetua Scout · Wysłany: Sob 22:22, 24 Mar 2007 Temat postu:

Miała ochotę zaśmiać się serdecznie, jednak mogłoby zostać to źle rozumiane, więc uśmiechnęła się tylko prawie-złośliwie.
- Nie róbcie głupot - rzuciła wesoło, oddalając się od nich.
- Dobranoc, dzieci.
Zbiegła po schodach i już jej nie było.

Aisling Biteford · Wysłany: Sob 22:27, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Mruczysz, Fauntley - powtórzyła po raz kolejny, obrzucając go nieufnym spojrzeniem.
To rozczochranie, takie właśnie pieszczotliwe... Metro, cholera. Spojrzała ze smutkiem na oddalającą się Perpetuę.

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 22:29, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Jakich głupot? - zapytał, marszcząc brwi, ale nie dostał odpowiedzi. - Karaluchy pod poduchy, droga nianiu - dorzucił złośliwie, chociaż Perpetua nie mogła już tego usłyszeć. Noico?
Oparł się plecami o ścianę.
- Nie mruczę! - powtórzył uparcie.

Aisling Biteford · Wysłany: Sob 22:32, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Nie marudź - poprosiła. - A ty jesteś już zdrowy, Fauntley?

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 22:33, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Już dawno - powiedział, uśmiechając się wyrozumiale.

Aisling Biteford · Wysłany: Sob 22:35, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Bo mnie nie było. - I nerwowo chwyciła się za nadgarstek. Max mógł być delikatniejszy. Ona mogła się nie szarpać i nie udawać idiotki. - Dużo mnie ominęło? Byłam w Londynie, wiesz, Fauntley. Ale wycieczka się nie udała.

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 22:38, 24 Mar 2007 Temat postu:

- Wiem, że byłaś w Londynie i wycieczka się nie udała - powiedział spokojnie, nadal uśmiechając się wyrozumiale. - I właściwie... - zastanowił sie chwilę. - Nic cię nie ominęło - powiedział wreszcie, pomijając małe zatargi z Perpetuą. Nie było to przecież nic ważnego. Przynajmniej nie powinno, dla Iskierki. - Żadnych skandali, szlabanów, nic. - Bezradnie wzruszył ramionami.