Sowiarnia

Terry Wingstock

Uniósł brwi do góry w niemym geście zdumienia.
I obejrzał się za siebie. Bo chyba zaczynał wątpić, czy to aby do niego.

Sheena Sargeant

Sheena westchnęła, kończąc przywiązywanie liściku do wiercącego się ptaka i podeszła do okna, by go za nie wypchnąć.
- Głupio wyszło, bo... bo chciałeś mi pomóc, a ja nie chciałam iść do tego Skrzydła... - I sowa wylądowała za oknem, a Gryfonka otrzepała dłonie jedna o drugą. - Ale Ian naprawdę się na tym zna, powiedział, że blizny raczej nie będzie. - Odgarnęła włosy, które ukrywały jej prawie pół twarzy, odsłaniając opatrunek i uśmiechnęła się do Terry'ego. - Będzie kiedyś świetnym medykiem.

Terry Wingstock

Popatrzył na Sheenę z zainteresowaniem.
- Dziękować nie ma za co - stwierdził - bo w niczym nie pomogłem. Niemniej jestem zadowolony, że pan Zna... - zaczął, ale urwał w porę - ... że pan Murray ci pomógł.

Przeszedł się parę kroków przed siebie. Komentarz na temat tego, co sądzi o umiejętnościach Iana oraz o tym, co mu wróży w przyszłości postanowił zachować dla siebie.

- Zawsze cię tak męczą, te Salazarowe pomioty? - zapytał nagle, odwracając się.

Ailith Ingart

Jak to często się działo, zwłaszcza w obrębie pewnej rodziny, zdawało się, iż Ailith zjawiła się tutaj znikąd. Po prostu nagle okazało się, że stoi w wejściu i gapi na was, odrobinę bezczelnie.
Właściwie to sprawiała wrażenie, jakby miała jakąś sprawę do sowiarni, ale wolała zostawić was samych, bo cofnęła się o krok.

Terry Wingstock

Wyciągnął prawą dłoń z kieszeni, uniósł ją w górę i pomachał delikatnie na boki.
- Hej.

Następnie przeniósł wzrok na Sheenę. Czekał na odpowiedź.

Sheena Sargeant

Musiała się chwilę zastanowić, żeby zrozumieć, o co chodzi chłopakowi. Ona sama zwykle też skakała po tematach, nie pozostawiając innym nawet chwili czasu na zorientowanie się, o czym mówi, ale kiedy ktoś to robił musiała chwilę pomyśleć.
- Tylko Leah, jakoś tak, nie lubimy się już od pierwszego roku. Z innymi Ślizgonkami raczej też nie mam dobrych stosunków, ale nie są one tak... napięte i nieprzyjemne. Zawsze się musi do mnie przyczepić tylko dlatego, że jestem Gryfonką. - Pokręciła głową, zastanawiając się, czy pannie Lullietus nie chodzi tym razem przypadkiem o Namraela, albo jakieś wydarzenie tam, bo stała się ostatnio jeszcze bardziej nieprzyjemna niż zwykle. Kiedy zauważyła Ailith posłała jej ciepły uśmiech na powitanie. Chciała coś powiedzieć, ale Gryfonka zbiegła na dół. Sheena miała minę, wyrażającą jej dość spore zdziwienie.

Ailith Ingart

Cofnęła się o kolejny krok, kolejny stopień w tył, jakimś cudem się nie przewracając.
- To ja wrócę później - wymamrotała pod nosem i odwróciła się szybko, by zbiec po schodkach w dół.

Terry Wingstock

O żadnych Namraelach i innych takich nie miał pojęcia. Niemniej, nie podobało mu się, że pyskate ślizgonki najprawdopodobniej źle zinterpretowały historię założycieli Hogwartu i czują się od kogoś lepsze.

Pokiwał głową ze zrozumieniem. Rozmowe uważał za skończoną.

Złapał usiłującą wybiec Ailith za rękę. Odwrócił ją i przyglądał jej się przez moment.
- Samotne spacery nie są wskazane dla osób, tracących przytomność - stwierdził - Podobnie jak bieganie po schodach.

Sheena Sargeant

- Ailith, dobrze się czujesz? - zapytała z troską. Plotki szybko się rozchodziły i Sheena wiedziała, że Gryfonka leżała jakiś czas w Skrzydle Szpitalnym. A teraz uwaga Terry'ego...

Ailith Ingart

O dziwo dała się złapać za rękę, ale zaraz ją wyszarpnęła. Wolną dłonią potarła nadgarstek i zamrugała kilka razy.
- Dobrze, a co? - spytała głupio.
Wyglądała jak zwykle, rude włosy w nieładzie, blada cera i poważny wyraz twarzy.

Sheena Sargeant

- Podobno leżałaś w Skrzydle i ten pan wspomniał coś o mdleniu, dlatego pytam. - Wzruszyła ramionami. - Wysłałam swój list, nie obrazicie się jak was zostawię samych?

Terry Wingstock

Zagwizdał z uznaniem, czując siłę pozornie drobnych rączek Ailith.

A potem popatrzył z rozbawieniem na Sheenę.
Nie, nie wyglądał na człowieka, który się zmartwi, że zostanie sam na sam z panną Ingart. Wręcz przeciwnie.

- Jak uważasz - powiedział, podchodząc do okna.

Ailith Ingart

- Leżałam - potwierdziła beznamiętnie. - Zdarza się.
Nie, żeby była nie miła. Ona po prostu taka jest.

Terry Wingstock

Zerknął na rudowłosą i parsknął cicho. Leżała. Może 5, w porywach do 10 minut łącznie. Resztę czasu się kłóciła o to, by nie leżeć. Ale po co mówić o tym Sheenie. Plotki pewnie wiedzą więcej.

Sheena Sargeant

Uśmiech w stronę panny Ailith.
- W takim razie, do zobaczenia.
I już jej nie było. Oboje mogli usłyszeć tylko odgłos zamykanych drzwi i kroki kogoś, kto lekko zbiegał po schodach. Chyba zły humor sobie poszedł.