Stół Ravenclawu

Lucy D. Vivian · Gość

- Do jutra - odchrząknęła Lolita, po czym spojrzała na Ailith - Idziemy do pokoju wspólnego, pogrzać się przy kominku?

Ailith Ingart

Skinęła głową, jednocześnie unosząc ramiona, ukazując tym postawę pełną obojętności.

Lucy D. Vivian · Gość

Razem z Ailith wyszły z Wielkiej Sali.

Susane Walker

Susane podeszła do stołu Krukonów nieco zaspana. Przetarła oczy i zauważyła, że Wielka Sala jest prawie pusta. Niezwracając na to uwagi usiadła przy stole, rozejrzała się, po czym łapczywie rzuciła się na dzban z herbatą - była bardzo spragniona. Piła rozmyślając o jutrzejszych lekcjach.

Maxwell Ingart

Tost, który Maxwell trzymał w dłoni, został okupiony wiekami niewolnictwa wśród skrzatów domowych. Był przez to nieprzyzwoicie chrupiący, perwersyjnie złocisty i niebiańsko smaczny...
A przynajmniej taki mógłby się wydawać osobie, która poświęciłaby mu choćby pół myśli, zamiast połykać na raz połowę i gestem dłoni wskazywać wyjście pewnemu czarnowłosemu Ślizgonowi. O tak, pełna konspiracja. Pewnie pójdą gdzieś rozważać wyniki quidditcha.

I poszli.

Maxwell Ingart

Wrócił. Zdecydowanie bardziej ośnieżony - a tym samym mokry - i najwyraźniej głodny jak wilk. Kolejne tosty znikały z półmisków.

Aisling Biteford

Podeszła do stołu Krukonów. Nerwowo zakładając niesforne komsyki za ucho.
- Przepraszam, eee... Mogłabym pożyczyć tosta? - Zarumieniła się.

Maxwell Ingart

Poprawił okulary, które po raz setny tego dnia zjechały na koniec jego nosa.
- Chyba nie tego? - Wskazał szczątek pieczywa, którego jeszcze nie udało mu się ugryźć. - I pozostaje do rozpatrzenia kwestia, czy oddasz.
Uśmiechnął się, z serdecznym rozbawieniem przyjmując Twoją próbę nawiązania kontaktu. Mimo drobnej złośliwości podał Ci talerz.

Namrael Vivian

Na ramiona Maxwella opadly dwie dłonie. To Namrael zakradł się od tyłu, gdy krukon zaabsorbowany był nową towarzyszką przy stole. Był cały mokry i zapewne zziębnięty, ale nie pokazywał tego po sobie. "Na chwilę Cię nie można zostawić, Max..." Uśmiechnał się miło do Aisling. "O, kogo my tu mamy. Czy my się już nie widzieliśmy?"

Maxwell Ingart

Ślizgon oberwał psztyczka w nos.
- Zabieraj łapy. Gdzieś Ty się szlajał?... Nie, nie mów. Chyba wolę nie wiedzieć...
Strącił zimne dłonie ze swoich pleców, gdzie pozostawiły dwie mokre smugi.

Aisling Biteford

- Możliwe? NIe wiem, mam słabą pamięć - jęknęła, zwracając się do przemokniętego chłopaka.
Wzięła talerz, przyglądając mu uważnie. Był dziwnie szary. A może tylko mi się tak wydaje?
- Nie lubię tego koloru. I, cóż, bardzo przepraszam, chyba się wygłupiłam. - Spuściła wzrok.

Maxwell Ingart

- Nie. Nie przejmuj się.

Namrael Vivian

Namrael energicznie pokiwał głową, zgadzając się z kuzynem, po czym usiadł po jego przeciwnej stronie niż ta, od której podeszla dziewczyna i zajął sięosuszaniem szaty za pomocą magii.

Aisling Biteford

- W każdym razie... nieważne. Zjem coś innego. - Oddała talerz i odeszła od stołu, zastanawiając się, co też będzie teraz robić.

Namrael Vivian

"Poczekaj chwilę!" krzyknął niespodziewanie Namrael.