Stół Ravenclawu

Amelia Hammett

[ kochane jesteśmy w 6 klasie - lekcje są mieszane^^]

Lucy D. Vivian · Gość

Ale Lucy nie odpowiedziała. Popatrzyła na Ailith i zamilkła jak zaklęta. Dała sobie zaplatać warkocz i o niczym nie mówiła. Wyciągnęła z kieszeni tylko porcelanową figurkę przedstawiającą fauna i zaczęła ją obracać między palcami.

Thrudy Steward

- Jakoś trzeba zacząć rozmowę. - Uśmiechnęła się zawiadacko, próbując wyjść z kompromitującej sytuacji z czystą twarzą.

Amelia Hammett

Posłała Thru pocieszający uśmiech i ponownie wpatrywała się urzeczona w porcelanowe cudeńko.
- Co to jest?

Ailith Ingart

Pieszczotliwie pogładziła Lucy po głowie, trochę przepraszająco.

Lucy D. Vivian · Gość

- Figurynka z którychś z rzymskich rodów - Lucy położyła fauna na stole - Wykonano ją dla jakiegoś dygnitarza, by mógł ozdobić swój dom. Później jego miasto zginęło pod lawą. Pom-pe-je? Jakoś tak się nazywało.

Sheena Sargeant

[Według sal są Gryffindor-Slytherin, Ravenclaw-Hufflepuff]

Sheena również przyglądała się porcelanowej figurce przez co prawie odgryzła sobie język.

Amelia Hammett

Oparła się na razmieniu Sheeny, aby lepiej dostrzec figurkę. Odgarnęła dziewczynie kosmyk za ucho i lekko się do niej uśmiechnęła.
- Jest piekna - powiedziała. - A skąd tak cenne dzieło u takiej dziewczynki, co?
Wyciągnęła rękę, by dotknąć delikatnej powierzchni.

Ailith Ingart

Usiadła na krześle obok Lucy, nawet nie patrząc na porcelanowe cudo. Szczupłą dłoń wciąż trzymała na ramieniu jedenastolatki.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy nieco poruszyła głową, więc Ailith przy układaniu włosów wyrwała jej cały kosmyk.
- Dostałam od taty. Tak, jest piękna. Ma proporcje. Dodaje wspaniałości światu. Tak powiedział - w oczach dziewczynki znów błysnął błękit.

Amelia Hammett

- Masz fajnego tatę - odparła i już ciszej dodała - Mój nie dałby mi nic tak cennego. Zwłaszcza do szkoły.
Szybkim ruchem odgarnęła grzywkę i zmarszczyła nos, jakby się nad czymś głęboko zastanawiała.

Thrudy Steward

- Jest w niej coś niepokojącego. - Odezwała się po dłuższej chwili milczenia Thru. Nałożyła sobie odrobinę ciasta dyniowego na talerz i zajęła się konsumpcją.

Amelia Hammett

- W figurce? - zapytała zdziwiona.

Lucy D. Vivian · Gość

- W kim? W figurce, czy we mnie? - Lucy szturchnęła fauna. Nie wyglądał niepokojąco. Był całkowicie normalny. Światło załamywało się przy nim, tworząc dysonans w harmonii. Oczy miał wykonane z czarniejszego niż noc obsydianu. Dłonie zaciśnięte były na podróżnej lasce otoczonej winoroślą. Podstawkę wykonano zapewne z rżniętego szkła. Wyglądała staro, tak staro, jak tylko może wyglądać figurka, mająca dwa tysiące lat. Były w niej zawarte lata, rok po roku, miesiąc po miesiącu, pod popiołem Pompejów nabrały blasku.

Thrudy Steward

- W figurce. - Popatrzyła na porcelanowego fauna przeciągle. - Ale może to tylko moje własne uprzedzenia. - Powoli ugryzła następny kęs ciasta.