Korytarzyk

Leah Lullietus · Wysłany: Śro 15:31, 14 Mar 2007 Temat postu:

Egzekucja wybawi z kłopotów - odpowiedziała, uśmiechając się zlośliwie. - Prawda?

Fauntley Prentice · Wysłany: Śro 15:32, 14 Mar 2007 Temat postu:

Wzruszył ramionami, nie odpowiadając na jej zaczepki. Tępo gapił się przed siebie.

Leah Lullietus · Wysłany: Śro 15:34, 14 Mar 2007 Temat postu:

Milczenie Puchona podsumowała cichym prychnięciem.
Jesteś pewien, że sam sobie poradzisz? - spytała po chwili. Chyba stwierdziła, że lepiej będzie urazić jego dumę niż doprowadzić do kolejnego wypadku. - Nie musisz umierać już dzisiaj. Odłóż to na inną okazję.

Fauntley Prentice · Wysłany: Śro 15:35, 14 Mar 2007 Temat postu:

- Nic mi nie jest - odpowiedział na odczepnego, nawet dokładnie nie słuchając swojej towarzyszki.

Leah Lullietus · Wysłany: Śro 15:36, 14 Mar 2007 Temat postu:

Właśnie widać.
Chwyciła go pod rękę. Obudziła się już na tyle, by w razie czego mu przylać.
Chodź, chciałabym jeszcze dziś zjeść śniadanie - dodała.

Fauntley Prentice · Wysłany: Śro 15:40, 14 Mar 2007 Temat postu:

- Chyba obiad - mruknął dość trzeźwo, spoglądając na swój pocharatany zegarek.
Wywinął sie z jej objęć. Dość zgrabnie, jak na niego. Nie zatrzymał się, ani nawet nie spojrzał na jej reakcję.

Leah Lullietus · Wysłany: Śro 15:42, 14 Mar 2007 Temat postu:

Jesteś głupi. Śniadanie.
Nie przejęła się tym, że chłopak jej się wywinął. Z połamanymi żebrami, sił nie wystarczy mu już na długo.
I kawę. Bardzo mocną kawę z dużą ilością cukru.
Uśmiechnęła się. Każdy człowiek mógłby uznać taki uśmiech za obelgę, ale nie ona. Nie była każdym człowiekiem.
Chodź, uparciuchu. - Tym razem złapała go tak, że nie mógł nic na to poradzić. Każda próba ucieczki skończyłaby się niemiło.

Fauntley Prentice · Wysłany: Śro 15:43, 14 Mar 2007 Temat postu:

Zatrzymał się i spojrzał jej w oczy.
- Leah, przeginasz - powiedział powoli, bez głębszych emocji.

(długi ten korytarzyk, nie? xd)

Leah Lullietus · Wysłany: Śro 15:45, 14 Mar 2007 Temat postu:

Wiem. Ale jakoś nie widzę, żebyś był tym zrozpaczony.
Tym razem nawet ona zrozumiała, że to było bezczelne. Ale nie miała zamiaru przepraszać.

(długi xD
tak na kilometr przynajmniej!)

Fauntley Prentice · Wysłany: Śro 15:47, 14 Mar 2007 Temat postu:

- Nie bywam zrozpaczony - odpowiedział cicho, ani myśląc o odwracaniu wzroku.

Leah Lullietus · Wysłany: Śro 15:48, 14 Mar 2007 Temat postu:

To bardzo dobrze - odpowiedziała. - Weseli ludzie są całkiem przyjemni. Nie trzeba ich przynajmniej pocieszać.

Fauntley Prentice · Wysłany: Śro 15:50, 14 Mar 2007 Temat postu:

- Możesz sobie już odpuścić? - zapytał jeszcze ciszej, ledwo poruszając wargami. Chciał mieć chwilę świętego spokoju. Chwilę!

Leah Lullietus · Wysłany: Śro 15:51, 14 Mar 2007 Temat postu:

Odprowadzę cię i będziesz mógł wrócić do swojego kolorowego świata. Obiecuję.
Mrugnęła do niego. Zawsze niewiele sobie robiła ze stanu swoich rozmówców.

Fauntley Prentice · Wysłany: Śro 15:54, 14 Mar 2007 Temat postu:

Potarł oczy ze zmęczenia.
- Trudno mi wierzyć w twoje obietnice - powiedział, ale ruszył z miejsca.

(ej, dobra. Przerzucę go już do Skrzydła, okej? xd)

Leah Lullietus · Wysłany: Śro 15:55, 14 Mar 2007 Temat postu:

(okej xD)
Poszła za nim. A raczej z nim.