Gdzieś w lochach

Perpetua Scout

Uśmiechnęła się do Noli z uprzejmym zdziwieniem. Coś usłyszała, więc zastanowiła się, co to było. No tak, znowu Mischa.
- Nie musi się bać o swoje życie będąc w naszym towarzystwie, prawda? - zapytała przesłodzonym głosem.

Theophil Venom

- Nie byłbym taki pewny - spojrzał na Gryfonkę. Szykuje się zabawa. Taka prawdziwa.
Miał wrażenie, że gierki Mischy zejdą na drugi plan.
No i jeszcze raz prychnął. Szkoda, że Trachtenberg nie załapała aluzji. Miałby ją z głowy. Bywa taka tępa, że zaczynało mu się robić jej żal.

Mischa Trachtenberg

- Nie słyszałaś Perpetuo, że podobno po lochach chodzą, dzikie wielkie węże i pożerają niewinnych? - Powiedziała z uśmiechem. - usłyszałam to od pewnej Puchonki.
Po czym dodała chwile później - Chyba jednak musi.

[Buko ona nie jest tempa tylko robi to specjalnie i ona wie że to było o niej. xD]

Theophil Venom

- No, to w takim razie tak dla pewności, nasza Gryfoneczka powinna albo stąd pójść, albo dać się namówić na jakieś szatańskie zabawy. Niewinna przecież być nie może.
"O, tak. Zabić Gryfona w lochach!"

[ale Theo jest tEMpy i nie wie, że ona wie, że to o niej Very Happy

]

Nola Rice

- Nogi mnie świerzbią, więc kręcę się tu i tam - rzuciła niedbale do dziewczyny, której imienia nie pamiętała. Monotonnym, spokojnym tonem, którego mógłby użyć morderca z sugestywnie zakrwawionym nożem w ręku, odpowiadając na pytanie "Dlaczego stoi pan tu z sugestywnie zakrwawionym nożem w ręku, a w łóżku leży martwa kobieta?".

Mischa Trachtenberg

- Po co ja namawiać? Zabawy z nią bez jej zgody będą fajniejsza zabawa. - Powiedziała i zamiast kłócić się dalej z Venom'em skupiła się na Gryfonce. To są Lochy, a ona jest jak wróg na jej terytorium.
- To ty masz świerzb, albo grzybice, że musisz sie zapuszczać na nasz tereny?

[ kwik! Czasami Mischa mnie śmieszy xD]

Perpetua Scout

Spojrzała na Mischę szczerze zdziwiona.
- Nie słucham plotek. A tym bardziej absurdalnie głupich. Wielkie, dzikie węże, powiadasz? To ciekawe właściwie. - Uśmiechnęła się wyrozumiale, jakby dziewczyna właśnie stwierdziła, że dostała dżina w butelce na urodziny. Zerknęła na Nolę mimowolnie.
- Pójść? Ale tylko ze mną, panie Venom. Tylko ze mną - powtórzyła, jakby nie było to jasne. - A mnie pan chyba nie wygoni?

Theophil Venom

- A mnie ręce świerzbią. I to nie wróży niczego dobrego. - sparodiował Gryfonkę, po czym rozejrzał się. Czyżby wspólny wróg jednoczył go z Mischą?
Spojrzał na Peppy. Jakby czekał na jej przyzwolenie.
"Przecież to grzech zostawić tą Gryfonkę w spokoju, no!"
Nie doczekał się go. Co wybrać do cholery?!
Peppy albo zabawa. Gnębienie Gryfonki równało się z kłótnią z Peppy. Ale także z pozornym pokojem z Mischą.
Zamknął oczy. Co za dużo to niezdrowo.

Nola Rice

Dlaczego świat jest pełen nienawiści? Zawsze chciała być hipiską, ale stwierdziła, że głupio wygląda w obwisłych ciuchach.
- Są takie zasypki z alantanem na świerzb, jeśli chcesz wiedzieć - odparła na uwagę młodzieńca.
Wiedziała, że Perpatua się za nią wstawi, jeśli zrobi coś głupiego. A raczej: nawet jeśli zrobi coś głupiego. Kłótnia wisiała w powietrzu i skraplała się na zimnych murach.

Theophil Venom

- To czemu ich nie używasz? - postanowił dalej w to brnąć niż uświadamiać Gryfonkę, że to była aluzja.
- Trachtenberg! - odwrócił się do Mischy - Masz jakieś konkretne pomysły? - spojrzał na nią znacząco. Jak zabawa, to zabawa. Postanowił poczekać na reakcję Mischy, wiedząc, że Peppy się zanim nie wstawi. Raczej.

Mischa Trachtenberg

- O. Widzę, że leczysz swoją tragiczną przypadłość. - Sama siebie zdziwiła że wstawiła się za Ślizgonem. Czyżby zakopywała topór wojenny?
Usłyszała pytanie chłopaka i uśmiechnęła się jadowicie.
- No wiesz, zaliczyłam już palenie, pieczenie i temu podobne. Może teraz coś innego. Poza tym Azeel dawno nie jadł.

Perpetua Scout

Uśmiech pod nosem, spojrzenie paciorkowatych oczy na zawilgłą ścianę i ten krótki moment, w którym podjęła decyzję.
- Ja mam jeden, panie Venom. Zakończmy to, póki się jeszcze nie zaczęło.
Rzuciła chłopakowi tylko jedno, krótkie spojrzenie. Pytające.

Theophil Venom

Miał ochotę uciec stamtąd i udawać, że nigdy go tam nie było. Decyzja, decyzja, cholerna decyzja! Czemu na Mischę się tak nie patrzy?!
Cholera.
Mischa. Peppy. Gryfonka. Zamknął oczy.
Czy Peppy nie mogła po prostu stanąć po jego stronie? Wszystko byłoby proste. Co z jej ślizgoństwem do cholery?!
Dla bezpieczeństwa, najpierw zwrócił się do Mischy:
- Cukiereczek, powiadasz? Świetnie. Moglibyśmy sprawdzić czy Gryfoni mu smakują.
Specjalnie użył tej formy. Moglibyśmy. Jeszcze do niczego się nie zobowiązał.
Przeniósł wzrok na Peppy.
"Czemu nie zagramy w otwarte karty, tylko bawimy się w spojrzenia?"
- Peppy, czyżbyś wybrała lojalność wobec tej Gryfonki?

Nola Rice

Stado w momencie zagrożenia zbiera się razem i razem atakuje. Przeklęci Ślizgoni. Chyba im się w dupach poprzewracało i myślą, że są najlepsi na świecie.
- Moją jedyną przypadłością jest honor i znajomość pewnych bardzo bolesnych w skutkach zaklęć. W Rosji czekają na was komuniści. Oni uwielbiają takich jak wy. Pieprzone stado. Pepretua stoi ogniwo wyżej w waszym łańcuchu pokarmowym, ofermy. - Lodowaty dreszcz przebiegł jej po plecach, gdy mówiła.
Chciała tylko dać im nauczkę, żeby przestali zadzierać nosa. Poza tym sprzeciwiała się nieuzasadnionej przemocy. Pora wywinąć kota ogonem.
- Pepreptuo, nie bądź, proszę, nieuprzejma dla pana Venoma. On na pewno nie chciał być nie uprzejmy. - I kto przypuszczał, że grzeczne słowa mogą kłóć jak sztylety. Aczkolwiek w pewnych sytuacjach lepsze są prawdziwe ostrza.

Mischa Trachtenberg

Kiwnęła tylko głową, na to, że rozumie. Czekała na jego decyzje. Mogła sama zabawiać się, z Gryfonką, ale nie przy Peppy, szanowała ją. I tylko dla tego sama by jej nie ruszyła. Nie przy Peppy. Słysząc słowa Gryfonki zacisneła rękę na rózdze w kieszeni. Ale czekała.

[ No właśnie! dlaczego na Mische sie tak nie patrz? xD]